Emigratie

In het kader van SIMMER 2000 heeft de redactie van De Doarpsskille, de dorpskrant van Easternijtsjerk, geprobeerd om een zo lang mogelijke lijst van emigranten vanuit het dorp naar Canada, Amerika en Duitsland samen te stellen. De bedoeling was om van deze lijst, samen met een opsomming van de bestaande verenigingen in het dorp, aangevuld met foto’s een boekje te maken voor de gasten uit het buitenland die in de zomer van het jaar 2000 verwacht werden. Tevens zou het boekje daarna kunnen dienen als kennismaking voor nieuwe dorpsbewoners.

Dat is niet helemaal gelukt maar er is

Wat beweegt iemand om de boot te pakken, het land te verlaten en te proberen in een ander land een nieuw bestaan op te bouwen. Easternijtsjerkster Wijtze Grijpstra was zo iemand. Gebrek aan werk (heel vaak een belangrijke reden!) had hij niet, al van jongsaf aan werkte hij bij boeren. Bijvoorbeeld bij Ype Heeringa van de Ropsterwei die een strohandel had, maar ook bieten en aardappelen verhandelde. Later kwam hij terecht achter de zeedijk bij Peazens waar een nieuwe zomerdijk werd aangelegd, Wijtze zat daar op de asfaltmolen. Hij moest wel lange dagen maken, soms wel 14 uur lang, afhankelij

Na de publicatie van mijn artikel over Easternijtsjerkster emigranten kreeg ik een reactie van dr. Jan Swart uit Leeuwarden. Hij wist dat er uit zijn familie ook mensen in 1889 naar Argentinië waren geëmigreerd en dat dat bepaald geen succes was geweest. Hij had voorheen een brief (verloren gegaan toen hij in Indonesië in een kamp zat tijdens de Tweede Wereldoorlog), geschreven door een familielid waarin verhaald werd over de slechte toestanden in Argentinië: het was één groot klaaglied, vergezeld van waarschuwingen om niet naar Argentinië te komen, on