Griene Wei
Voor het ontstaan van deze straatnaam moeten we heel ver terug in de tijd. In een tijd dat er nog geen zeedijken waren en een groot deel van het dorpsgebied van Easternijtsjerk nog voor eb en vloed lag. Toen voor 1200 de eerste zeedijk werd aangelegd, liep die dijk vanaf Wierum, over Nes, over Ald Tún en Griene Wei naar Trijehuzen. Op die plaats kwam een aftakking van de Peazens in de Waddenzee uit. Over De Lyts Ein, De Buorren, de Langgrousterwei, it Ljussemer reedsje liep deze zeedijk naar Eanjum en De Skâns. Pas rond 1200 kwam er een afsluitende dijk tussen Nes en De Skâns. Die eerste zeedijken waren nog laag en niet voorzien van basaltblokken of asfalt zoals tegenwoordig maar opgehoogd met klei en begroeid met gras. Het waren dus ‘groene dijken’, zeker als de bouwlanden kaal waren vielen deze dijken in het bijzonder op. Er zijn dan ook een aantal ‘griene diken’ in Oostdongeradeel, heel vaak is dan de link te leggen met een oude zeedijk in die omgeving.
Die dijken mochten natuurlijk niet bebouwd worden met huizen en dat is met de Griene Wei in Easternijtsjerk dan ook niet gebeurd. Pas vlak voor 1800 werd het eerste boerderijtje aan deze straat gebouwd, Griene Wei 7. Pas in 1832 werd aan de andere kant van de straat een eerste boerderij gebouwd, het Armhuis van het dorp. Rond 1950 werden de huurwoningen in blokjes van twee aan de westkant van de straat gebouwd en nog weer later volgde de bebouwing aan de oostkant. Het laatste stuk van de straat werd bestemd tot bedrijventerrein waardoor een aantal bedrijven uit het centrum van het dorp naar deze rand verplaatst konden worden, rond 1985.
