Grienewei

It hat him syn hiele libben dwers sitten, dat hy ‘geboren in Groningen’, opskriuwe moast by it ynfuljen fan papieren. In echte Fries hat er him altiten field, ek al wenne hy it grutste part fan syn libben yn Hollân. Syn âldelju wiene fan Easternijtsjerk nei Grins ferhuze om’t der yn it âlde doarp gjin wurk mear wie en heit timmerman Jan Jousma yn Grins wurkje koe by de bou fan in sikehûs yn de nije wyk Helpman. Jousma hat der sels in fers oer skreaun:

Fries. . . of net?

Jo binne grif in Fries, in echten ien?

En mei ik freegje

Voor het ontstaan van deze straatnaam moeten we heel ver terug in de tijd. In een tijd dat er nog geen zeedijken waren en een groot deel van het dorpsgebied van Easternijtsjerk nog voor eb en vloed lag. Toen voor 1200 de eerste zeedijk werd aangelegd, liep die dijk vanaf Wierum, over Nes, over Ald Tún en Griene Wei naar Trijehuzen. Op die plaats kwam een aftakking van de Peazens in de Waddenzee uit. Over De Lyts Ein, De Buorren, de Langgrousterwei, it Ljussemer reedsje liep deze zeedijk naar Eanjum en De Skâns. Pas rond 1200 kwam er een afsluitende dijk tussen Nes en De Sk&acir

Rond 1800 waren er vele armen in Easternijtsjerk maar ook in de omringende dorpen. Deze armen werden onderhouden door de diaconie (kerkelijk) of de armvoogdij (uit de dorpskas). Soms werden ze uitbesteed bij particulieren waarvoor de armvoogdij een bepaald bedrag moest betalen, soms werden ze ondergebracht in huisjes van de diaconie of de armvoogdij. Dat bracht behoorlijke kosten met zich mee. In 1827 bijvoorbeeld is sprake van uitgaven ‘weegens buitengewone subsidie’ en in de winter van 1830-1831 is ‘extra subsidie aan minvermogenden’ gegeven.

Er komen ook n

Vaklui, zijn ze er nog?
Nou Jan Kooistra was er in ieder geval wel eentje!
Kooistra’s Installatiebedrijf Oosternijkerk was er ‘voor al uw electra – gas – cv – water – zink en dakwerk, maar van klokken maken was lang geen sprake. 

Tot de ‘echte’ klokkenman van de gemeente ermee ophield en Kooistra de vraag kreeg om die taak over te nemen. Hij verdiepte zich er in met als resultaat dat de gerestaureerde Peazumer toren weer een klok kreeg die kon luiden en de uren aangeven 
(NDC 25 september 1975).

{_216215 le