Welkom

Het aanzicht van deze woning is sinds 2005 behoorlijk veranderd. Op deze foto is nog goed te zien dat er voorheen een winkel in was gevestigd. In het raam was destijds nog net te ontcijferen:  H. Kingma, zuivelproducten Haike Kingma had er sinds 1956 een melkzaak in. Hij woonde eerst aan de overkant (De Buorren 19) en ruilde van woning met Sieger Cuperus die in dit pand De Buorren 8, dat toen nog een voormalige smederij was, een handel in porseleingoed en agrarische produkten had. De kar en het paard stonden in de smederij. Kingma brak de oude smederij af en bouwde het huis zo het er nu nog staat. In 2000 was er nog een tijdlang een bloemenzaak gevestigd in de garage met de prachtige naam:  De Zonnebloem. Foto links:De koelcel hoort ook bij De Buorren 8: Links de melkzaak van KingmaRechts de muur van de slagerij De Buorren 10 Foto rechts:De Buorren 8 in 2025, een grote verandering!

Eerste huis links is De Buorren 19, destijds in gebruik bij Bart de Jong die er een porseleinwinkel in dreef. Hij had ook voor de boeren in het dorp agrarisch materiaal. Hij vertrok naar Duitsland en moeder Pietje Talstra woonde er na hem.  Daarnaast de dubbele woning De Buorren 15/17, voorheen het voorste stuk van een boerderij, het achterstuk ging door brand verloren.  Dan de kajuit van De Buorren 11, de kruidenierswinkel en het zijraam van de bakkerij, De Buorren 3. Aan de rechterkant van de foto De Buorren 4 bij de prachtige Volkswagen met links daarvan het intussen al lang verdwenen bushokje. De Buorren 4, 2011.Nog niet echt ‘oud’, maar toch al weer geschiedenis: een nieuw rieten dak voor De Buorren 4. Jarenlang, sinds 1940 en tot aan 2001, woonden er Sijtsma’s in dit pand, nu Jan en Anja Bandstra.In de bleek aan de linkerkant van deze woning stond nóg een woning. Bewoner daarvan was Jan Tjallings Holwerda en na zijn dood in 1952 zijn vrouw Antje Lolkema. In 1953 werd deze woning onbewoonbaar verklaard en afgebroken.

Op deze plek stond rond 1500 de ‘Herbergh te Nikerck’, eigendom van het klooster Mariëngaarde te Hallum. Waarschijnlijk is het dorp Easternijtsjerk vanuit de bezittingen van dat klooster ontstaan: de boerderijen Ropsterwei 3 en 5 en deze Herbergh waren tussen 1160 en 1170 aan het klooster geschonken door de ,bejaarde eigenaars, de Dokkumers Dodo en Siburgh, met als voorwaarde dat een monnik uit dit klooster pastoor zou worden in de te bouwen nieuwe kerk op dit grondgebied: Novam Ecclesiam: de nieuwe kerk: Nijkerk, in de 18e eeuw geworden tot Easternijtsjerk. Na de Hervorming van 1580 gaan de klooster-eigendommen over naar de Staten van Friesland. Eerst verhuren die de boerderijen, maar rond 1640 worden ze allemaal verkocht: er was geld nodig voor de strijd tegen Spanje. De Herbergh te Nikerck wordt aan particulieren verkocht en blijft tot 1842 steeds als herberg in gebruik. In 1842 laat schoolmeester Sybenga de toen bestaande herberg afbreken en bouwt er in 1843 een boerderij met breed voorhuis voor in de plaats: dat voorhuis staat er nog! In 1882 verkoopt burgemeester Sybenga het geheel aan de gemeente, waarna het voorhuis als woning voor het schoolhoofd van de openbare school dienst doet. Het achterstuk van de boerderij wordt afgebroken en daar wordt in 1883 de nieuwe openbare school gebouwd. In 1934 wordt de openbare school gesloten en wordt alles gekocht door Pieter Tammes Lolkema: hij woont zelf in de oude schoolwoning en gebruikt het schoolgebouw als opslag, vergaderruimte en zelfs als filmhuis! Daar komt in 1939 een eind aan en de nieuwe eigenaars, Pieter en Ymkje Terpstra-Haaijema, beginnen er als eersten een levensmiddelenwinkel in, later omgetoverd tot supermarkt.  De volgende winkeliers hebben er een zaak in gehad:1956 – Tamme de Vries1962 – Jappie Kingma1965 – Romke en Corrie Adema1977 – Broer en Jopie Adema1984 – Jappie en Annie Tanja1999 – Yde Bosch (woonde in Mitselwier)2000 – Jan en Sjoukje Mook2005 – Jappie en Annie Tanja Sinds 2005 zit er geen winkel meer in dit pand, maar is de oude situatie hersteld en wordt De Buorren 11 gebruikt als woonhuis.

Deze woning zal de meeste Easternijtsjerksters het best bekend zijn als de kapperszaak van Van der Vliet. Toch is deze woning pas in 1929 als winkel/kapperszaak ingericht. Daarvoor hield Tjeerd Douwes Tilkema er een postkantoor in en daar weer voor woonde Fokke Willems Meinsma er. Hij had de woning in 1883 aangekocht toen het niet meer als onderwijzerswoning van de openbare school in gebruik was, door de bouw van een nieuwe school en onderwijzerswoning.  (zie De Buorren 11) De hoekwoning De Buorren-Foeke Sjoerdsstrjitte was in 1822 gebouwd als vervanger van een eerdere onderwijzerswoning op deze plek.Van die voorganger was Foeke Sjoerds nog bewoner geweest, naar wie ook de Foeke Sjoerdsstrjitte is genoemd.  In 1939 verdween de laatste herinnering aan de school en schoolwoning op deze plek. De grote tekening laat het hele pand zien met links de hoge ramen van de voormalige school (in 1838 nog vergroot en verhoogd) en rechts de onderwijzerswoning, later in gebruik als postkantoor en kapperszaak. De tekening rechts is het achteraanzicht van de school. Op de tweede foto (uit 2004) is de situatie zoals die was sinds 1939 met links de woning Foeke Sjoerdsstrjitte 1 waarin voorheen de school gevestigd was en rechts de voormalige onderwijzerswoning. Op die foto is goed te zien dat de hogere daknaald verdwenen is en gelijkgetrokken met het voorste pand. In deze gevel zijn nu twee deuren geplaatst. In 1929 was Jacob Jacobs Kingma de eerste kapper. In de oorlog zat hij in het verzet. In het achterste gedeelte van de voormalige school oefende muziekcorps U.D.I. met als direkteur verzetsman Klaas van Dijk uit Dokkum. In de pauzes trokken kapper/muzikant  Kingma, direkteur Klaas van Dijk en verzetsleider/muzikant Yme Holwerda zich terug om verzetszaken te bespreken. In 1951 vertrok het gezin van kapper Kingma naar Canada. Opvolger werd Anne van der Vliet, voorheen kappersleerling in Ternaard. In 1994 beëindigde Van der Vliet zijn kappersloopbaan en werd parkeerwacht in Dokkum.

Rond 1800 stond er op deze plek maar één huis, het werd voor f 400,- verkocht. Smid Menze Bakker maakte er in 1870 twee woningen van, het ene verhuurde hij aan Thijs Tjeerds Jongeling en het andere aan Auke Theunis Faber, een winkelier. Hij verkoopt echter ook sterke drank en daarmee werd het gedeelte aan de weg een herbergje. Tot aan zijn dood blijft de drankvergunning bestaan. Zijn weduwe Johanna Huizenga (‘Hanne’) verkoopt winkelwaren, waaronder beroemde mosterd, maar blijft ook drank verkopen van 1890 tot 1905. Daarna is het gebeurd met dit kleine herbergje en gloort er een andere toekomst. Rond 1926 begint Johannes Pieters Braaksma een enorme verbouwing aan de destijds bestaande twee huizen. Op een gegeven moment bestaat het gehele complex uit vier woningen-hokken. Jacob Dirks Bergema woonde er nog van 1941 tot 1952. Gooitzen Iedes Braaksma was van 1952 tot 1955 de laatste bewoner. Daarna bleef het pand, zo dicht aan de weg, leeg staan. Aldert Linthof werd ongeveer in 1960 de nieuwe eigenaar, maar hij woonde zelf in het huis erachter, rechts op de foto. In 1990 werd het pand aan de weg nog opgenomen in de MIP, een inventarisatie van mogelijke monumenten uit de periode 1850-1940. Motivatie: sociaal economisch belang, cultuur-historisch belang.Tot een echt monument is het niet gekomen en niet lang daarna, Aldert Linthof overleed in 2001, is het woninkje afgebroken, net als de er achter liggende woning. Het heeft daarna even geduurd maar in 2003 kon bijgaande foto van de nieuwe woning gemaakt worden.