Welkom

Welkom

Welkom op de site van het dorpsarchief van Easternijtsjerk! Op deze plek zal worden geprobeerd om de geschiedenis van ons dorp vast te leggen. Er is al heel veel materiaal verzameld, maar aan onze dorpsgenoten wordt gevraagd om mee te denken over onderwerpen die nog de nodige aandacht kunnen gebruiken. Te denken valt aan verhalen over vroeger, oude foto's, tekeningen, schilderijen enzovoort.
Bezoekers heten wij hierbij welkom en u vragen wij om zo mogelijk te reageren op wat hier geboden wordt. Op deze manier wordt ons dorpsarchief steeds waardevoller!

 

 

Nieuws:


Uitgelichte vensters:

Jubilea organisten Bote Holwerda en Ljibbe Weidenaar

De Protestantse Gemeente van Oosternijkerk vierde in de adventsdienst van afgelopen zondag 8 december 2019 het jubileum van haar beide organisten. Bote Holwerda bespeelt inmiddels ruim 50 jaar het orgel en Ljibbe Weidenaar doet dat al 30 jaar. In april van dit jaar ontvingen ze een muzikaal cadeau in de vorm van een optreden van de Urker Zangers. In de dienst van afgelopen zondag 8 december ontvingen beide organisten de kerkelijke oorkonde en bijbehorende erepenning.

Bote, werd in april 1969 organist. Vanaf zijn negende kreeg hij les van Sjouke Dijkstra. Vanaf zijn veertiende (in 1966) kreeg hij van Siemen Heeringa de orgellessen op het orgel van de voormalige gereformeerde kerk De Bining. 
Ljibbe werd in 1989 gevraagd door een wijkouderling die op huisbezoek kwam. Hij speelde destijds populaire liedjes en zat eerder in een muziekgroepje. Het spelen van psalmen en gezangen was echter wel wat anders. Zijn buurman ds. Van der Sloot had echter het volste vertrouwen in hem en zo begon hij te oefenen en te leren.
Het orgel in De Bining veranderde in ’64-’65 van een pneumatisch orgel in een mechanisch orgel. Het orgel dat de organisten bespelen in de St Ceciliakerk dateert van 1813, met een grote restauratie in 1970. 

De wijze van orgel spelen veranderde met de jaren, van lange noten naar ritmisch zingen, met nieuwe liedboeken en nieuwe liedbundels. Van twee kerkdiensten op een zondag naar één kerkdienst, spelen in andere kerken, rouw- en trouwdiensten en de bijdrage aan de gemeenteavonden. 
De organist let in de dienst op vele dingen. Hij speelt niet alleen de melodie, maar heeft oog voor de tekst en denkt na over de inzet van het lied en de herhalingen. Siemen Heeringa schreef in 100 jaar Gereformeerde Kerk (1990): 'De organist is iemand waar niet altijd op wordt gelet, alleen als er verkeerd wordt ingezet.'

Bote en Ljibbe verzorgen samen de diensten waarbij ze om en om de dienst begeleiden. Waren ze allbei verhinderd, wat eigenlijk nooit gebeurde, dan regelden ze zelf vervanging.
Stilzwijgend, hard werkend, op de achtergrond, maar toonaangevend spel. Ieder op zijn eigen wijze. 
Bote is klassiek geschoold en speelt uitbundig. Als het even kan hoort de gemeente hemzelf meezingen bij zijn orgelspel. Ruim voor de aanvang van de dienst is hij in de kerk aanwezig om nog even één en ander door te nemen. Het kost energie, vooral sinds het gehoor veranderd is. De stijl van Ljibbe Weidenaar is iets anders. Hij speelt herkenbaar en met minder versierselen. Van hen beiden maakt Ljibbe het rooster. Ook draagt hij zorg voor het stemmen van de orgels. Ljibbe is handig en bedenkt oplossingen voor problemen. Zo maakte hij recent een zeer praktische spiegel bij het orgel in De Bining om duidelijk te kunnen zien wat er voor in de kerk gebeurt.

Beide organisten hebben veel meegemaakt. Hun verhalen zijn nu beschreven en gaan in het archief, om het voor altijd te bewaren. Mooie verhalen over predikanten, diensten en het werk wat ervoor gedaan werd.

Ljibbe vertelde over een slapeloze nacht vanwege het orgel in de St Cecilia. Vier toetsen bleven hangen en dat terwijl er een begrafenisdienst in de kerk zou zijn.
‘Moarns betiid frege ik oan myn frou Jannie hoefolle elastyk se hie. Wat wolsto dêr dan mei, frege se. Ik wol nei tsjerke ta mei heakjes en elastyk en sil lytse gatsjes yn it hout boarje en elastyk oan de toetsen sette sa dat der dan gjin toetsen hingjen bliuwe by de begraffenis. It is my slagge en by de begraffenis gie it goed. Letter doe’t de oargelstimmer kaam, krige ik in útbrander fan him want ik mocht net gatsjes yn it hout fan it oargel boarje, mar at it net oars kin dan moat jo in oplossing sykje.'

Bote vertelde over een ervaring met ds. Bernard Smilde, Fryske dominee en componist. Na de dienst zei hij tegen Bote “Die ene noot speelde jij niet goed hoor”. “Nee”, antwoordde Bote, “maar het valt ook niet mee om in het Frysk te spelen.”

Beide organisten hebben een hekel aan meerdere mollen en kruisen. Toen Ljibbe in 1998 bijna een jaar ziek was, heeft hij van alle 150 psalmen en 491 gezangen geteld hoeveel regels en lettergrepen ze hebben en daar een lijst van gemaakt. Als er dan op een zondag een onbekend lied was, zochten ze in de lijst of het lied op een andere mooie melodie gespeeld kon worden, die beter te zingen was.

In het oog lopend of onopvallend, samen met predikant en ambtsdragers vervullen organisten een belangrijke taak. Dienstbaar aan de kerkelijke gemeente in Easternijtsjerk. 

Begin 2020 was de periode dat kerkgebouw De Bining in de verkoop ging. Een spannende tijd, zeker voor het college van kerkrentmeesters, waar zorgvuldigheid en afweging van de juiste keuzes belangrijk waren.
Op 8 maart kon er na de kerkdienst in de Bining mededeling gedaan worden over gegadigden en werd de mening van de gemeente gepeild. In een schriftelijke peiling van de kerkenraad werd besloten tot verkoop.
Alles leek in ‘kannen en kruiken’ totdat de kopers zich terugtrokken; een nieuwe onzekerheid in coronatijd. Maar een eerdere gegadigde diende zich aan en de verkoop kreeg alsnog zijn beslag.

Op 1 juli 2020 werd bij de notaris de overdracht getekend door Dieta Holwerda (voorzitter) en Jelina Heeringa (secretaris van het college van kerkrentmeesters.

Op zondag 28 juni 2020 namen we gepast afscheid (vanwege coronaregels) van ons kerkgebouw De Bining en maakten we een start met permanent dienst in de St Ceciliakerk.

In drie weken tijd is er met vrijwilligers veel werk verzet om van deze slotdag iets goeds te maken. Er bleek veel creativiteit te zijn. Natuurlijk was het spannend of het allemaal zou gaan zoals we in gedachten hadden, maar het werd een geslaagde dag!

Bij de kinderkerk XL waren 29 kinderen, bij de 10Kerk uiteindelijk 20 tieners. In de kerkdiensten waren in beide kerken de max. 30 gemeenteleden en daarnaast de medewerkers aan de dienst.

In de periodes van de “Open Kerk” zijn er veel gemeenteleden langs gekomen. Nog even op hun vertrouwde plek zitten (misschien op de foto), een praatje, kijken/luisteren naar de beelden op de beamer.

De zondag werd afgesloten met het afscheid in De Bining, een afscheid van de koster en het vervolg van de dienst in de St. Ceciliakerk. Een waardevolle dag. 

De dag erna werden de laatste dingen de kerk uitgebracht en gingen de sleutels naar de makelaar. Dan is De Bining echt voorbij. We kunnen er niet meer in. De toekomst zal uitwijzen wat er met De Bining gebeuren zal. Wat dat ook zal zijn, wij zullen niet vergeten de zegen die in dit Godshuis ervaren is. 

Boekje “By it sluten fan de tsjerkedoar…” 

Vanaf april werd er achter de schermen hard gewerkt aan een herinneringsuitgave van de Bining, met wat historie, leuke herinneringen en wat foto’s.
Toen de afscheidsdienst in de geplande vorm niet door kon gaan, besloten we ook de foto’s van die dag op te nemen en het programma van 28 juni. Er kwamen leuke verhalen binnen, we zochten naar oud materiaal … en verzamelden de hele zomer door.

Het boekje werd na de startzondag uitgegeven en kan nog besteld worden. Er zijn nog enkele exemplaren.

’t Oogh: historie van het bedrijventerrein fase I en II te Easternijtsjerk.
(verkorte versie van de door Oane van Driesum aan de redactie van het Doarpsargyf beschikbaar gestelde verhandeling de aanleg van ’t Oogh betreffende)
Eind 2019 werd Oane van Driesum benaderd door Pieter Hoogland. Als voorzitter van de OCO (Ondernemers Club Oosternijkerk) gaf hij aan, dat zij de wens hadden het bedrijventerrein ’t Oogh uit te breiden, dus een fase III.
De laatste twee percelen tussen bouwbedrijf Holwerda en de familie Eelkema zijn nu ingevuld, en er blijken de nodige aanvragen te zijn voor bedrijfspercelen in Easternijtsjerk. De OCO zou graag meer informatie hebben over de ontstaansgeschiedenis van het bedrijventerrein fasen I en II, en dan voornamelijk de gemaakte afspraken met de Gemeente. 
Oane van Driesum schrijft 20 jaar na dato een uitgebreid verslag van 27 pagina’s vanuit zijn eigen archief, op zolder bewaard. Een hele klus en Oane benadrukt dat het een eenzijdig verslag is en dat mogelijk anderen bijv. bij de OCO nog aanvullende gegevens hebben bewaard.
Aan de Gemeente is toentertijd beloofd dat de initiatiefnemers hun grondprijzen niet openbaar zouden maken. Deze worden daarom niet genoemd. 
Het bedrijventerrein heeft Easternijtsjerk veel goeds gebracht. 
Easternijtsjerk is altijd een levendig dorp geweest met een centrumfunctie voor de omliggende dorpen. Dit is grotendeels te danken aan de volgende twee zaken: enerzijds de grote gemeenschapszin en anderzijds de vele bedrijven en daardoor de lokale werkgelegenheid. 
In de negentiger jaren zijn menige waardevolle ondernemers uit het dorp vertrokken omdat er geen plaats beschikbaar was om hun bedrijf uit te breiden. 
Enkele plaatselijke ondernemers hebben zelf het bedrijventerrein plan tot in detail uitgewerkt, kopers gevonden en de exploitatie rond gemaakt. Pas toen heeft de gemeente het plan overgenomen en uitgevoerd. Deze werkwijze is mijns inziens ook de enige mogelijkheid om een uitbreiding fase III van ’t Oogh gerealiseerd te krijgen. De oorspronkelijk plannen hebben, door steeds weer compromissen te sluiten, nogal in kwaliteit ingeboet. In de volgende ’t Oogh fase(s) hoop ik dat dit niet weer zal plaatsvinden en misschien zelfs dat het bestaande terrein iets/flink opgewaardeerd mag worden.
Tijdlijn werkzaamheden
Op 1 april 1998 wordt de eerste bijeenkomst gehouden met de volgende deelnemers:
Sjerk Faber: bestuurslid van de OCO. 
Andere Beeksma: bestuurslid OCO. Uitvoerder/calculator bij Witteveen BV grond-, weg- en waterbouw. 
Yde van Kammen: eigenaar Van Kammen tenten en catering gevestigd op de Langgrousterwei 41. Tjeerd Holwerda: eigenaar van Bouwbedrijf Holwerda BV gevestigd op de Lyts Ein 7. 
Oane van Driesum: eigenaar van Van Driesum Mechanisatie BV gevestigd op de Grienewei 45. 
Jeen Planting: accountant van Yde. 
Yde van Kammen geeft aan dat hij z’n bedrijf wegens milieu eisen moet verplaatsen. In 1997 heeft een afvaardiging van de Provincie en de Gemeente hem gezegd dat de ruimte ten noorden en westen van het bedrijf van Oane van Driesum de meest geschikte plek voor een bedrijventerrein zou zijn. De Gemeente wil dit niet zelf op eigen risico ontwikkelen. We zijn samengekomen om te onderzoeken of we dit toekomstige bedrijventerrein als ondernemers zelf van de grond kunnen krijgen. De benodigde grond hoort bij de boerderij van weduwe mevr. Hendrika Elzinga Hooikamer. Wij schatten in dat de eigenaresse niet gelijk tot verkoop bereid zal zijn en alles in één koop zal willen afhandelen. Tjeerd, Yde en Oane willen elk wel een lap van het terrein kopen, en Yde wil zelfs ook nog de woning (en misschien de schuur) overnemen. Maar 5.5. ha. is voor ons te veel; de rest kan mogelijk als grasland aan boeren verkocht. Oane stelt voor om gemeenteraadslid Klaas de Graaf uit Nes te vragen een gesprek aan te gaan met mevr. Elzinga. Oane wist dat Klaas het vertrouwen van mevr. Elzinga had vanuit zijn vroegere functie als bestuurslid/vertrouwenspersoon tijdens de ruilverkaveling. Alle betreffende grond heeft een agrarische bestemming en ligt buiten de dorpsgrenzen, er zal dus een artikel 19 procedure (wijziging bestemmingsplan) via de provincie nodig zijn. 
Een beperkende factor is de woonbestemming van de (dubbele) woonboerderij van Minne Eelkema. Deze moet bedrijvenbestemming krijgen om voldoende vergunningen voor de te vestigen bedrijven te krijgen. Deze woonboerderij staat te koop en Wiebe Turkstra overweegt deze aan te kopen. Besloten wordt deze te benaderen en te vernemen of in zijn toekomstplannen een bestemmingsplan wijziging van dit perceel passend kan zijn. 

15-04-1998 
Overleg met aanwezigheid van Wiebe Turkstra, voormalige veeboer uit Niawier die de woonboerderij van Minne Eelkema wenst te kopen. 
Andre Beeksma heeft zijn eerste begroting gemaakt met meerdere varianten van percelen indelingen. Wiebe wil er een horeca gelegenheid van maken. Dus wijziging van bestemmingsplan van dat huis naast het bedrijventerrein past hem, hij wil het Eelkema perceel ook wel wat groter maken. 
Tjeerd en Wiebe komen er samen wel uit hoe die hoek het best tussen hun beiden verdeeld kan worden. Door de verkoop van z’n veeteeltbedrijf heeft Wiebe geld voor belegging beschikbaar dus hij zou de resterende (voor ons overtollige agrarische) grond aan de noordzijde wel willen kopen als investering. 
Mevr. Elzinga blijkt zoals verwacht goed met Klaas de Graaf te kunnen praten maar wenst geen rechtstreeks contact met de kopers. Ze geeft haar verkoop in de handen van makelaar Drees Visser van de A.V.M. Op advies van Klaas de Graaf besluiten wij Jouwert de Vries Agrarische Makelaardij uit Stiens op basis van no cure no pay de aankoop onderhandelingen te gaan voeren met de verkopende makelaar. 
Op de kadastrale kaarten zetten we driftig, maar in goed onderling overleg, nieuwe perceelgrenzen. De belangen van Yde kruisen wel die van Tjeerd, maar toch komen ze er uit. Yde 2 Ha en Tjeerd 1.0 Ha. Oane 1.5 Ha. en Wiebe 1 Ha. Zo is de 5.5 Ha van Mevr. Elzinga geheel verdeeld.
Er worden verschillende opties van aanpak op een rij gezet en besproken: o.a. een stichting aangaan, om zo de kosten van vergunningen, infrastructuur e.d. die de stichting maakt naar rato te verdelen per verkochte m2 .

22-04-1998 
Ale Siemen van Kammen is erbij aanwezig als zoon van Yde en toekomstig opvolger.
Oane geeft aan dat zijn oudste zoon Pieter belangstelling heeft voor een perceel. Hij wil een eigen bedrijf beginnen als onderhoudstimmerman. 
De door Oane gemaakte “Overeenkomst tot oprichting van een stichting met als doel de oprichting van een bedrijventerrein” wordt doorgesproken. 
Overleg met de Gemeente is nodig, om te achterhalen hoeveel bedrijfswoningen binnen hun “Woningen contingent “ voor ons bedrijventerrein gereserveerd kunnen worden. 

29-04-1998 
Overleg met Jouwert de Vries: agrarische Makelaardij uit Stiens.
Andre Beeksma heeft een tweede exploitatie begroting gemaakt. Totaal kosten fl. 1.300.000,00 (infrastructuur en grond met opstallen). 
Een naam moet bedacht worden voor het bedrijventerrein. Een link met het verleden lijkt passend.

20-05-1998 
Er melden zich steeds meer belangstellenden, maar ook een paar serieuze gegadigden. 
Met de eerste inzet, om het heel simpel te houden, door met zijn drieën de grond te verdelen, zetten we toekomstige uitbreidingen op slot. Dat kan en mag niet de bedoeling zijn. Er moet een langere termijn visie/indeling komen. Dit maakt de realisatie wel een heel stuk complexer; het Elzinga terrein zou wel eens te klein kunnen zijn, een hoek in het noorden erbij kopen van de Nederlands Hervormde Kerk zou verstandig lijken. De wensen van Tjeerd, Yde en Wiebe worden bijgesteld. Ze denken nu aan grotere percelen, ze zijn n.l. terecht bang dat bij een volgende uitbreiding van het bedrijventerrein, door bebouwing rondom hun percelen, hun eventuele toekomstige uitbreidingen moeilijk/onmogelijk kunnen worden.

23-06-1998
Yde heeft zijn plannen bijgesteld en wil graag zijn gehele bedrijf op het perceel van de kerk met meer uitbreidingsmogelijkheden. De woning, de veestal met ondergrond en kampke wil hij nog steeds ook kopen om Ale Siemen hierin te laten wonen. De grond tussen beide voorgenoemde locaties komt daardoor nu wel weer vrij beschikbaar voor derden. Het totaal wordt nu 6.5 hectare. De aan te leggen weg wordt nu niet meer gezamenlijk eigendom van alleen Tjeerd en Yde. De weg wordt openbaar bezit en de aanlegkosten worden nu over meerdere aangrenzende percelen verdeeld.

08-07-1998 
Overleg met aanwezigheid van Klaas de Graaf: gemeenteraadslid en voormalig ruilverkavelingsbestuurslid. 
Door privé omstandigheden is Wiebe Turkstra afgehaakt, de koop van de woonboerderij van Eelkema gaat dan ook niet door. Minne Eelkema is gepolst en hij lijkt onder voorwaarden bereid tot wijziging tot bedrijfsbestemming van zijn woonboerderij. Hij wenst dan ook een stukje extra grond en wil daar een manege/stoeterij beginnen. Tjeerd en hij overleggen daarin met elkaar als toekomstige buren. Klaas is een mens met veel capaciteiten en voelt zich zeer betrokken met ons project en heeft aangegeven dat hij graag met ons wil meedenken/adviseren, hij kent de ambtelijke paden en weet hoe de gemeentelijke hazen lopen. Klaas de Graaf meldt dat de Gemeente wel wil meedoen als 4e partner in ons clubje. Onze makelaar doet verslag. De beide makelaars hebben bijna overeenstemming maar onze makelaar vraagt iets meer speel ruimte van ons. Klaas drukt ons op het hart, dat een traject van de ontwikkeling van een bedrijventerrein gemiddeld 7 jaar is. Naïef als wij waren, dachten wij in een half jaar alles rond te hebben. Achteraf gezien is het toch nog wel snel gegaan. Vanaf de allereerste vergadering tot het moment van notariële overdracht van onze percelen, werd het 3 jaar. 
Alle grond is belast met ruilverkavelingslasten fl. 170,00/ha/jr.; tot 2022 dit bedrag wijzigt niet meer. Alle grond is belast met waterschapslasten fl. 90,00/ha/jr.; dit bedrag wordt jaarlijks geïndexeerd.

20-08-1998
Een voorlopig exploitatie overzicht is beschikbaar. 
De infrastructuur zal volgens 3e calculatie Andre Beeksma fl. 570.000,00 bedragen. 
Andre maakte een complete en professionele calculatie en wij beloven dat Witteveen BV een eerlijke kans zal krijgen om de weg te mogen aanleggen. 
Klaas de graaf geeft aan dat de Gemeente, i.p.v. slechts een vierde partner te worden in een door ons op te richten stichting, liever kiest voor een P.P.P. (Private Public Participation) constructie. In dit samenwerkingsverband is de rol van de Gemeente veel groter. Deze gaat het onroerend goed aankopen en de infrastructuur aanleggen. De initiatiefnemers blijven volwaardige participanten en hebben naar rato zeggenschap. 

02-09-1998 
Overleg met Wim Woudstra : ambtenaar ondernemers belangen.
Een P.P.P. blijkt niet eenvoudig voor de Gemeente, zij hebben hier nagenoeg geen ervaring mee, en hun juridische afdeling vindt het allemaal erg spannend. Bij de initiatiefnemers bestaat de gegronde angst dat zij alle grip kwijtraken op prijs, kwaliteit enz. Dat wij eisen gaan stellen is dan ook meer dan redelijk/noodzakelijk. Immers de Gemeente wilde helemaal niet zelf een bedrijventerrein opzetten. Nu de initiatiefnemers dit wel rond kunnen krijgen, wil de Gemeente ineens wel meespelen en mee profiteren van ons project in uitvoering. Bovendien wordt de Gemeente dan de partij die resterende percelen tegen een hogere m2 prijs (dus winst) kan verkopen. 

07-09-1998
Wim Woudstra bespreekt zijn concept/ontwerp Inspanningsovereenkomst. Nog verre van compleet en nog niet overlegd met zijn collegae. Hij gaat uit van:
- De Gemeente gaat alle onroerend goed aankopen. 
- S.B.O.: De initiatiefnemers richten een stichting op: Stichting Bedrijventerrein Oosternijkerk. Stichting gaat het geheel bouwrijp maken dit d.m.v. een exploitatie overeenkomst met de Gemeente.
- Gemeente verkoopt de gronden aan de initiatiefnemers voor de afgesproken prijzen. 
- Gemeente mag overtollige percelen aan derden verkopen. Bijlage met “Exploitatieverordening 1995” beslaat 10 pagina’s taaie ambtelijke/juridische kost.

10-09-1998
Er melden zich steeds meer ondernemers die eventueel ook een perceel willen aanschaffen. Drie  nemen we erg serieus. 
- Pieter Anne van Driesum (oudste zoon van Oane) : voor timmerbedrijf  “Timmermansoogh”. 
- Piet Cuperus: auto plaatwerkerij 
- Stichting Doarp en Bedriuw uit Raard: twee bedrijfspanden met kassen t.b.v. twee bloembollen telers.

09-10-1998
Andre Beeksma levert de vierde begroting/exploitatie opzet. Totaal fl. 1.400.000,00 waarvan de infra structuur fl. 640.000,00 bedraagt.

02-11-1998 
Overleg met wethouder Lalkens en vier ambtenaren: Folbert, Jager, Knijf en Visser.
Alle afspraken/voorwaarden onder welke de initiatiefnemers de gemeente in hun project willen betrekken worden besproken en wethouder Lalkens geeft aan dat B en W in principe akkoord zijn.
Voorlopige tijdlijn:     
- Eind jan 1999: voorlopig koopcontract met Mevr. Elzinga. 
- 1 maart 1999: start bestemmingsplan 
- Medio 1999: op zijn vroegst bouwrijp. 

23-11-1998
“Huishoudelijk regelement t.b.v. beheer bedrijventerrein van ’t Oogh” wordt door Oane rond gestuurd. De initiatief nemers proberen om met enkele regels te voorkomen dat het terrein slordig ontworpen/ingericht wordt. Achteraf blijkt de gemeente hierin niet mee te willen gaan.

28-11-1998
Naamgeving. Onze dorpshistoricus Reinder Tolsma heeft op ons verzoek zijn verslag gestuurd met mogelijke namen voor ons bedrijventerrein en dan wel vanuit een historisch perspectief. Hij kwam met 8 mogelijke namen. Zelf gaf hij de voorkeur aan 2 namen ‘t Oogh of Tioergras . Bij onze keus lieten wij ons ook lijden door de wens dat het praktisch moet zijn, dus behalve eenvoudig schrijfbaar, ook mondeling overdraagbaar moet zijn zonder dat iedere letter gespeld moet worden. ‘t Oogh is de naam die in officiële historische stukken gebruikt werd. In de volksmond was dit It Each. De inwoners van Easternijtsjerk hadden/hebben de vreemde gewoonte om overal âlde (oude) voor te plaatsen.

01-02-1999 
Overleg met Sicco Boorsma : wethouder.
De grond zal nu worden aangekocht door alleen de Gemeente, deze behoeft namelijk geen 6 % overdrachtsbelasting af te dragen. 
- De gemeente koopt; gaat hieraan kosten maken en verkoopt dan aan ons zonder 6 % overdrachtsbelasting maar wel met BTW verplichting die we later kunnen terugontvangen of aanvragen bij fiscus op levering met 0 % btw.
- Betaling door de ondernemers zal dan in 2 delen/trappen gaan. 1e deel bij verwerving agrarische grond door de gemeente en 2e deel indien de infrastructuur opgeleverd is. 
- Makelaar de Vries krijgt opdracht tot aankoop. 
- Het blijkt nu dat de Gemeente 40 mtr. extra weg wil aanleggen. Dit zal de infrastructuur waarschijnlijk nogal duurder maken. 
- Deze weg denkt de Gemeente nodig te hebben voor eventuele uitbreidingen in de toekomst naar het westen. 
- Niet terecht dat wij als initiatiefnemers daar wel aan mee zouden moeten betalen, maar in de toekomst niet mogen meedelen in de opbrengsten.

08-04-1999 
Overleg met Leo Pasveer: ambtenaar hoofd uitvoering.
De extra 40 mtr. weg tussen Van Kammen en Holwerda naar toekomstige Fase III blijkt meer te kosten en de ondergrond die niet verkocht kan worden. Maar niet een exploitatie tegenvaller. Deze weg naar het westen is voor toekomstige fase III uitbreiding, dus een diepte investering.
 
15-04-1999 
Overleg Lalkens en Boorsma
Oane overlegt een overzicht van de viertal storende fouten die de gemeente in hun kostprijs berekening van het terrein had gemaakt. Het gaat om ruim 2 ton en dus ruim fl. 5,00/m2 teveel. 

Begin mei 1999. 
Beeldmerk.  Onze dorpsbewoner architect Gunnar Daan werd door Oane gevraagd om een passend beeldmerk/vignet te maken. Dit heeft hij als betrokken dorpsbewoner gratis en uitstekend gedaan, en dat binnen 1 week. Het is een mensen-oog geworden waar alle letters van de naam en zelfs de letter t in zijn afgebeeld, en dan ook nog in juiste schrijf volgorde van links naar rechts, van buiten naar binnen. Bijzonder creatief !! Gemeente wil niet mee betalen aan een mooie ingangspartij met beeldmerk (Gunnar Daan) met plaatsing in de gewenste vijver. Helaas hebben gemeente en Eelkema dit tegen kunnen houden.

24-06-1999 
Raadsvergadering. De gemeenteraad heeft ingestemd met de aankoop van de grond van mevr. Elzinga.

29-09-1999
Op het perceel van de woning en stal van mevr. Elzinga was tot pakweg de jaren 80 een z.g. Jiskebult. Een onofficiële vuilstort waar ook vaak e.e.a. opgebrand werd. Opruimen van de grondvervuiling zal volgens voorlopige inschatting fl. 50.000,00 gaan kosten. Wie gaat dat betalen ?. 
Onderhandelingen met de kerk gaan nog stroef. 
Provincie vindt het niet wenselijk dat de percelen groter worden dan 3.500 m2, maar ruimte voor maatwerk per bedrijf.
Zelfde dag maakt Oane een brief mede namens Tjeerd, Yde en zoon Pieter en verzendt deze om 22.15 uur per fax aan de Gemeente. Op verzoek van Lalkens doen wij daarin ons besluit toekomen. Wij hebben bijzonder duidelijke schriftelijk vastgelegde afspraken over de prijs /m2. Alle risico en mogelijke voordelen m.b.t. aanbesteding enz. zijn heel duidelijk voor de gemeente. Eventuele meerkosten behoort de Gemeente te verdelen over de resterende te verkopen bedrijvengrond.

09-02-2000: 
Brief van Gemeente aan de OCO (Ondernemers Club Oosternijkerk). 
Zij geven daarin aan dat ze met de drie initiatiefnemers afzonderlijk afspraken willen gaan maken. De reden zou zijn dat de provincie onze percelen te groot vindt. De Gemeente probeert redenen te vinden om onder de met ons gemaakte afspraken uit te komen. De brief had naar ons als initiatiefnemers gestuurd moeten zijn en niet naar de OCO. De OCO is en was nimmer partij voor hen.

19-04-2000
Gemeente wil met elke initiatiefnemer een afzonderlijk gesprek. Een schoolvoorbeeld van de “verdeel en heers” strategie. Wij konden dat ook niet geheel voorkomen, omdat zeker Yde en waarschijnlijk ook Tjeerd, van de gemeente/provincie de worst werd voor gehouden van een bijdrage in de verplaatsing van hun bedrijven uit het dorp.

28-04-2000 
Brief van Oane namens de initiatief nemers. 
De gemeente zal de gemaakte afspraken met ons onverminderd moeten respecteren en we spreken de hoop uit dat wij geen maatregelen behoeven te treffen om te verkrijgen wat ons rechtens toekomt. 

12-05-2000 
Brief van gemeente. Hierin geven zij aan af te zien van de PPP constructie en de exploitatie zelf te gaan uitvoeren, en zich niet meer gebonden menen aan een wezenlijk deel van de afspraken met de initiatief nemers. 
‘Zij stelen ons plan en denken niet meer gebonden te zijn aan de met ons gemaakte afspraken’.
Wij zijn totaal verbijsterd. 
Lalkens, in zijn functie als wethouder en als locoburgemeester, veegt de zeer duidelijke afspraken met ons, van tafel. Zijn geheugen en kennis van zaken laten hem erg vaak in de steek. Tijdens diverse vergaderingen moest hij dan ook regelmatige gecorrigeerd worden door zijn eigen ambtenaren. 

13-05-2000
Op verzoek is wethouder Lalkens bij Oane op bezoek geweest. Oane heeft een compromis voorgesteld om juridische escalatie te voorkomen. Het mocht niet baten.

16-05-2000 
Oane stuurt een kort historisch verslag en een korte omschrijving van het juridische dispuut naar de juridische afdeling van zijn vakorganisatie de Metaalunie mr. H.A.H. Verhoeven.

30-05-2000 
Overleg met wethouders Lalkens en Boorsma en accountant Hendrik de Jong (Acera)
Opnieuw blijkt alles voor Lalkens een beetje te moeilijk, en komt terug op allerlei bijzonder duidelijke vastgelegde afspraken/toezeggingen die hij en anderen in gezelschap van groepen getuigen met handdruk gedaan heeft, en verschuild zich achter bestuurlijke onschendbaarheid. 
Overleg is nodig om uit de impasse te komen. De voorlopige conclusie van de Metaalunie is dat de gemeente in juridische zin niet juist heeft gehandeld, en de afspraken zal moeten respecteren. 
Een minzame oplossing heeft voorkeur. Een stap hoger op de bestuurlijke trap naar burgemeester Sybesma, heeft weinig nut, onze Gemeente zit net in de periode van wisseling van burgemeester.

05-06-2000 
Verslag van afspraken gemaakt tussen Gemeente en de initiatiefnemers, zoals genoemd in de bankgarantie.

Medio juni 2000 
Oane wordt gebeld door Roel Cazemier. Als nieuwe burgemeester erfde hij een paar hoofdpijn dossiers die hij snel wenste op te lossen. Wij waren er één van. Zijn directe vraag was: waren wij bereid om vlot en constructief mee te werken om het bedrijventerrein alsnog vlot te trekken. Mijn antwoord was heel duidelijk “ja”.

20-06-2000 
Overleg met burgemeester Cazemier, wethouder Oosterhof en Heeringa gemeente secr. Ambtenaren en initiatiefnemers geven hun visie. Burgemeester Cazemier is heel duidelijk; 
-dit bedrijven terrein komt er; punt . 
-afspraken met initiatiefnemers worden nagekomen binnen grenzen van redelijkheid; punt. 
-van een gemeentebestuur mag men verwachten dat het een eerlijke, maar vooral betrouwbare zakenpartner is, punt. 
Oane legt op tafel twee alternatieve plannen en dan met een exploitatie door een stichting waar de gemeente slechts deelnemer is. Dit als tegenhanger van de gemeentelijke exploitatie overzicht. Hieruit blijkt duidelijk dat de gemeentelijke begroting veel /onnodig te duur gemaakt is. Zeker nu met zeer grote waarschijnlijkheid alle grond al verkocht zal zijn. Betrokken ambtenaren zijn niet blij met deze alternatieve oplossing om het gehele plan weer terug te geven aan de initiatiefnemers. Cazemier heeft begrip voor onze opstelling, maar vindt het niet verstandig deze stap terug te doen, en de gemeente moet/wil het plan doorzetten met inachtneming van de beloofde toezeggingen aan de 3 heren. Beide partijen krijgen opdracht om de struikelpunten nader uit te werken/duidelijk te beargumenteren en samen proberen werkbare oplossingen te vinden.

06-07-2000
Andre Beeksma heeft zijn vijfde begroting/calculatie gemaakt op dit alternatief plan. Oane heeft hierop een nieuwe financiële onderbouwing gemaakt met spelregels/voorwaarden.

10-07-2000
De knelpunten worden doorgesproken en werkbare resultaten komen bovendrijven. 
Initiatiefnemers krijgen geen schone grond verklaring. Beide partijen zeggen uiterste inspanningsverplichting/inzet toe.
Minne Eelkema betaalt een te laag bedrag per m2, zijn woning wordt dan bedrijvenbestemming. Dit door hem aan te kopen perceel heeft hij als een buffer aan de noordzijde tussen hem en Tjeerd. Bovendien gaat hij een dijk aanleggen tussen de weg en dit nieuwe perceel om overlast van de oostzijde te beperken. 
Alle toezeggingen zijn mits goedkeuring/toestemming van provincie, B en W en gemeenteraad, maar dat is een formele kwestie, want dit is van te voren overlegd/afgedekt. 
Cazemier: heren we hebben een akkoord mits eind deze week alles geregeld/uitgewerkt is en duidelijk op papier gezet is t.b.v. de gemeenteraad !! 
Meneer van Driesum; wat moet er gebeuren ?? 
Antwoord: deze hele week zijn Tjeerd en ik volledig beschikbaar, en dus ook al uw ambtenaren en B en W, dus zonder enige uitzondering, en wij beloven alles in detail uitgewerkt te hebben. A.s. vrijdag om 16.00 uur moet deze hele club mensen hier weer aanwezig zijn en dan schudden we handen en drinken we samen, de door ons mee te nemen, champagne. Cazemier liet de voorzittershamer neer komen en zei: ‘zo gebeurt het, punt.’
Het werd een erg drukke week met weinig slaap met geen tijd voor gezin of eigen bedrijf.

13-07-2000
Tjeerd en Oane gaan samen met Bokke Jan de juiste indeling maken op de officiële digitale onderleggers en past opnieuw de financiële onderbouwing aan in detail. En vergaderen twee maal met burgemeester Cazemier.

14-07-2000
Vergadering in de B en W kamer met: ……… het is een komen en gaan van diverse ambtenaren, het heeft veel weg van een audiëntie. Om 14.00 uur klinkt er in de Raadskamer een akkoord!! 
We hebben een deal, met een handdruk bekrachtigd en een glas champagne geheven.

15 en 24 juli 2000 
Brieven naar en van de gemeente met een bevestiging van alle gemaakte afspraken op 14 juli 2000.

31-08-2000 
Officiële naamgeving. Namens de initiatiefnemers heeft Oane een brief geschreven naar het college van B en W met het verzoek om de door ons gekozen naam/straatnaam ook officieel vast te stellen. De namen adviesraad heeft ons voorstel op 21-06-2000 overgenomen.

26-10-2000
Gemeenteraadsvergadering. 
De raad gaat unaniem akkoord met de realisatie van bedrijventerrein ’t Oogh. 
De totale investering bleek fl. 2.292.000,00. Het tekort uit de exploitatie zijnde fl. 306.000,00 haalt de Gemeente als eenmalige bijdrage uit de reserves van zijn grondbedrijf. De initiatiefnemers trakteren de raad op taart met daarin verwerkt ons beeldmerk. 
De gemeente heeft zijn taak en verantwoordelijkheid meer dan budget-neutraal uitgevoerd.
Nog tienallen acties
In het halfjaar hierna is er nog sprake geweest van vele briefwisselingen, gesprekken, telefoontjes enz. enz. tussen de gemeente en meestal Oane over o.a. detailleringen van de infrastructuur, koopcontracten, notariële aktes enz. enz.. 

Tweede helft december 2000 
Koopaktes. De conceptaktes worden door Oane op vele punten afgekeurd. Hij gaat nog gesprekken aan en laat deze opvolgen door meerdere pittige brieven, maar tot slot worden door D. de Jager toch de aktes correct opgesteld conform de gemaakte afspraken. 

25-04-2001 
Notariële overdracht. Officiële eigendomsoverdracht (en dus betaling) van de bedrijventerrein percelen. 

14 juli 2001 
foto op voorpagina Dokkumer courant. De fundatie van de complete weg ligt er al. We kunnen onze percelen bereiken.

18-04-2005 
Alternatieve beeldmerken. Annemiek Terpstra-Walda heeft ook een 6 tal ontwerpen gemaakt als beeldmerk voor ’t Oogh. (foto pag 24)
Naambordjes. 
Meerdere malen overleg gehad om alsnog een soort namenbord gerealiseerd te krijgen. Dit zou geplaatst moeten worden bij de ingangsweg. Hierop zou plaats zijn voor ieder bedrijf een eigen universeel en demontabel bordje. Hiervoor was echter niet voldoende draagvlak. Ook hier had Gunnar Daan graag in mee willen denken. Dit had iets heel bijzonders kunnen worden eventueel zelfs met een plattegrond erbij. Dus niet een standaard frame met bordjes. Naast iedere ingang bij ieder bedrijf zou nog een mini uitvoering hiervan geplaatst kunnen worden met bedrijfsnaam en huis nummer. Iets unieks. Jammer, jammer.

29-04-2005
De afsluitende vergadering bij van Kammen met alle betrokkenen van ’t Oogh. Deze vergadering is geïnitieerd door Yde, Tjeerd en Oane als afsluiting van het project bedrijventerrein ‘t Oogh fase 1 en 2. Jammer genoeg is in de daar voorafgaande 4 jaar nooit een juist moment gekomen om een soort officiële opening te organiseren. De O.C.O. heeft van deze vergadering een verslag gemaakt maar er is niets terecht gekomen van alle zaken welke toen ter tafel kwamen, met name om gezamenlijk iets aan upgrading te doen. De saamhorigheid en toekomstvisie mist, evenals mensen die zich opwerpen als voortrekkers.
Bron: Historisch verslag als tijdslijn
Datum: 17-2-2020 

Deze foto van de gereformeerde vrouwenvereniging werd gemaakt bij een speciale gelegenheid, want zij vierden volgens de Nieuwe Dockumer Courant van 17 november 1988, hun 50-jarig bestaan. In het artikel wordt vermeld dat er 27 dames van de partij waren, ongeveer evenveel als bij de oprichting van deze vereniging in 1938. Het aantal leden is daarna gestaag gegroeid tot een 50-tal, maar nadien is door vergrijzing dat aantal steeds meer teruggelopen totdat de vereniging in (???) werd opgeheven. Je vraagt je af waar de notulenboeken gebleven zijn die duidelijkheid kunnen verschaffen over de juiste data.

Die boeken waren in 1988 nog wel aanwezig want de dames Gerritje Elzinga en Renske Holwerda deden tijdens de feestelijke bijeenkomst (met een broodmaaltijd) in dorpshuis De Terp verslag van de geschiedenis van de vereniging. De dames kwamen in 1988 nog elke veertien dagen in vergadering bijeen. Een vrij nieuw initiatief was toen het bezoeken van ouderen door leden van de vereniging.

Bijzondere aandacht was er voor Baukje Kingma-van der Woude die vanaf het begin lid was geweest van de vereniging. Zij kreeg een speld met inscriptie en een bos bloemen. Ook voor Wietske Montsma was er een bos bloemen omdat zij al 35 jaar lid was.

Na publicatie van het bovenstaande in De Doarpsskille kon de volgende aanvulling gemaakt worden. De vereniging werd opgericht in november 1938 nadat er al vanaf januari van dat jaar vergaderingen waren gehouden. Als naam werd gekozen voor “Onze tijd en onze roeping”, pas in 1953 volgde toetreding tot de bond van gereformeerde vrouwenverenigingen. De vereniging bleef bestaan tot 11 november 2008 toen de vereniging precies 70 jaar oud was en er nog 9 leden waren.

Deze gegevens zijn afkomstig van Baukje Elzinga die er met Gerrie Elzinga voor zorgde dat de notulenboeken terecht zijn. Alle boeken vanaf het begin zijn nog aanwezig en naar het Streekarchief in Dokkum gebracht. Daar liggen door toedoen van Geert en Eelkje Linthof sinds een paar jaar ook alle notulenboeken van de hervormde vrouwenvereniging, terwijl Tine Jousma-Postma ervoor zorgde dat ook de boeken van de opgeheven NCVB daar terecht zijn gekomen. Prachtig dat alle vrouwenverenigingen hun archieven veilig gesteld hebben! 

Boven v.l.n.r.: Aukje Bakker, Riemke Feenstra-Bosgra, Trijntje Heeringa-Bosgra, Baukje Elzinga-Rispens, Geertje Jongeling-de Jager, Pietje Holwerda-Torensma, Tjitske de Vries-Dijkstra en Tine Jousma-Postma.

Midden v.l.n.r.: Gerritje Elzinga-Post , Grietje Bergema-Weidenaar, Renske Holwerda-Triemstra, Gepke Jongeling-Eisinga, Anna Heeringa-Buurmans, Wietske Montsma, Baafke Weidenaar-Talstra, Geertje Buwalda-Braaksma, Baukje Sijtsma-Cuperus, Anneke Braaksma-de Vries, Grietje Weidenaar-Swart, Sibbeltje de Jong-Lolkema.

Voor v.l.n.r.: Jitske Sijtsma-Cuperus, Antje Elzinga-van Huizen, Baukje Kingma-van der Woude, Anna de Jager (de presidente van de vereniging), Anna Post-Vonk, Hieke Kloostra-de Vries, Djoke Visser-Dijkstra. 

Tijdens de laatste vergadering van “Onze tijd en onze roeping” werd een foto gemaakt van de laatste 9 leden, die hieronder te bewonderen is.

Achter: Tine Jousma-Postma, Aukje Bakker, Baukje Elzinga-Rispens, Ydske Dorhout-Boersma, Annie Brouwer-Hansma

Voor: Gerrie Elzinga-Post, Riemke Feenstra-Bosgra, Renske Holwerda-Triemstra en Pietje Douma-Douma.

Zie ook de erfgoedmarkers bij de onderstaande foto's

Ald Tún, 1934.
Gezien vanuit De Buorren richting Nes. Dit punt wordt vaak de Nesser-hoeke genoemd. Voordat er straatnamen kwamen in Easternijtsjerkerk (1973-1974) werd deze buurt (eerst) de Tunen of (later) de Nijbuorren genoemd, waarschijnlijk vanwege de nieuwe huizen die er in de dertiger jaren werden gebouwd.
Het huis links op de foto is al van 1909 en werd jarenlang bewoond door de familie Blom. Tussen de beide huizen op de foto werd in 1921 een pakhuis gebouwd voor koopman Sijtse R. Blom, deze familie had jarenlang een aardappelhandel. De boerderij rechts is van de familie Stiemsma maar werd ook jarenlang bewoond door Riep en Jantsje Blom.
De ruimte tussen de huizen en de boerderij was toen nog opvallend leeg. De weg lijkt aan een opknapbeurt toe, maar ja, veel verkeer was er in die dagen nog niet, op paard-en-wagens na.
Volgens een oude ansichtkaart werd de weg naar Nes ook wel ‘Vaartweg’ genoemd.

Ald Tún, 1937. 
In een paar jaar tijd veranderde er veel aan de Ald Tún, zie ook de foto uit 1934. Eerst bouwde Thomas de Wilde een woning met timmerloods (achter de boom in het midden van de foto) en direct daarna bouwde de firma De Wilde een woning voor de familie Stiemsma, de buurlui op de boerderij even verderop, maar nu onzichtbaar door de bomen en nieuwe huizen. De weg ziet er wat beter uit, het robuuste hek aan de rechterkant van de weg mag er ook zijn. De elektriciteitspalen zijn nog volop aanwezig. In 1959 is de laatste ruimte op dit stuk Ald Tún nog weer opgevuld met een blokje twee-onder-een-kap-woningen. Daar woonden toen Riemke de Wilde-Hoekstra inn het eerste huis en Taede en Aukje Weidenaar in het tweede. Verderop richting Nes staan nog meer huizen, zodat deze straat in totaal 32 nummers telt, dus 16 huizen aan deze kant van de straat. Bij vergroten van de foto blijken er rechts op de achtergrond vier scheepjes te liggen, de andere palen zijn van de elektriciteit. Van Wiltje Rozendal is bekend dat hij turfschipper was en verderop aan Ald Tún woonde. Rechts, niet zichtbaar op de foto, was het pakhuis van Slagter en Zwart waar kunstmest werd opgeslagen. Allemaal bedrijvigheid en werk voor de schippers.

De Opslag aan Ald Tún, 1931.
In december 1931 stond deze foto in Fen Fryske Groun: de haven van Easternijtsjerk. Aan de wal liggen zeker vijf schepen, misschien wel zes want of er toen al electriciteitspalen aan it Ald Tún stonden? Turfschipper Rozendal, die zelf in de huizen op de achtergrond woonde, zal er zeker bij zijn geweest, waarschijnlijk ook het beurtschip van Liekele de Boer, maar misschien had die toen ook al een motorboot. Dan waren er bietenschepen en schepen die de kunstmest naar het kunstmestpakhuis brachten. Er wordt ook op sommige schepen gewoond want de was hangt vrolijk aan de lijn te wapperen.
De boerderij links, tegenwoordig vrijwel door een haag aan het oog onttrokken, werd gebouwd in 1874 en jarenlang bewoond door leden van de familie Stiemsma (Douwe, Yme, Louw, Jacob, Trijntje), tot in 1937 Riepke en Jantje Blom-Sipma er kwamen wonen. De huizen rechts behoren tot wat vroeger ‘De Tunen’ werd genoemd. In 1832 stond hier maar één huisje, rond 1860 vond er een ‘explosie’ aan nieuwbouw plaats zodat er op een gegeven moment maar liefst 17 gezinnen op deze plek woonden. Vier gezinnen alleen al woonden in één woning, It Roekenêst.
Toen er in de jaren 60 van de vorige eeuw nieuwe huizen in het dorp werden gebouwd, verdwenen langzamerhand de mensen en woningen van deze plek tot er nu nog twee gezinnen wonen.