Welkom

Slagerij Bote Holwerda

Bote Holwerda was 16 jaar toen hij ging werken bij zijn oom Brand in de slagerij.

Foto 1970 met oom Brand in de slachterij in Easternijtsjerk.

>>>>>>>>>>>>>>

Bote ging cursussen volgen en behaalde de nodige diploma’s voor de slagerij.
Maar eerst moest de dienstplicht worden vervuld van 1½ jaar.
Daarna was hij werkzaam in verschillende filialen van slager Dijkstra Damwâld. In deze tijd werd opnieuw een cursus gedaan voor ‘keurslager in vlees’.

Toen oom Brand ziek werd hadden hij en zijn vrouw Pietsje geen kinderen die de slagerij over konden nemen. Er werd besloten dat Bote en Djoke de slagerij en het woonhuis over gingen nemen, dat was in 1978. Toen was inmiddels zoon André geboren.
Met deze overname behield Easternijtsjerk een slagerij. De feestelijke opening haalde de krant

In 1979, een jaar later, was er de ‘sneeuwstorm crisis’. 
Een anekdote uit die tijd:
In 1979 haalde Bote bij Siemen en Pietsje Miedema aan De Lyts Ein een koe op uit hun schuur en twee varkens van de mesterij van Siemen. Deze mesterij/loods stond bij Theunis en Jannie Faber achter en is inmiddels gesloopt. Bote liep met koe en varkens over De Lyts Ein naar de slachterij aan De Buorren om ’s avonds te kunnen gaan slachten. Dit om de dorpsbewoners van vlees te kunnen voorzien.
Maar eerst moest de Keuringsdienst gebeld voor toestemming. Het antwoord van hen was: “Nood breekt wet, sla maar dood”. En “jij kan zelf wel zien of het beest gezond is”.

Anekdote 2
Dominee Arie Wilschut wilde het slachten wel eens zien en vroeg Bote hier naar. Gekleed in overall en laarzen aan keek dominee toe hoe de koe de slachterij binnen kwam lopen. Toen de koe dood geschoten moest worden, betrok het gezicht en …….

Hulpen in de slagerij waren:
- Bonnie Holwerda, weekendhulp
- Bertus van der Kooi uit Ternaard, hulp op vrijdag in de slagerij
- Jannie Faber, schoonmaak
- Aukje Jongeling, huishouding en slagerij
- Sita Bergema-Sijtsma, hulp in de winkel

Bote en Djoke hebben de slagerij-winkel 9½ jaar gehad en toen overgedaan aan de familie Schreiber. Voor eigenaar Schreiber kwam Hansma naar ons dorp om de slagerij te runnen. In datzelfde jaar werd dochter Mirjam geboren.

Daarna vond Bote zijn draai in de supermarkt C1000, de eerste 2½ jaar in Holwert, daarna 9 jaar in Feanwâlden. Hierna werkte hij tien jaar in de Kopak supermarkt in Kootstertille, deze is toen overgenomen door Poeisz supermarkten. Hier kon hij zijn werk houden in de slagerij en op de afdeling vlees en vleeswaren om alles in goede banen te leiden, als chef-slager.
Bij Poeisz heeft Bote 18 jaar gewerkt tot aan zijn pensioen.
In totaal is hij 51 jaar als slager werkzaam geweest.
Na het huwelijk in 1972 woonden Bote en Djoke aan De Lyts Ein 20. 
Daar werden Dieta en Peter geboren. Vijf jaar later verhuisden ze naar de slagerij aan De Buorren 10.

Bote vertelt dat zijn pake, Tjeerd Holwerda, half timmerman en half slager was aan De Steeg (Ropsterwei 2) in Easternijtsjerk. Pake Tjeerd is te zien in de film van 1964.
Anekdote van pake:
Pake werd geroepen bij een overlijden, want hij timmerde de doodskisten. Toen hij ter plaatse kwam om de maat te nemen voor de doodskist, bleek de persoon toch nog in leven.
“Kom over een paar dagen maar weer”, zeiden ze tegen pake.

Bote en Djoke Holwerda vertellen, november 2024
Tekst Annie Bremer

BEELD VAN DE REÜNIE IN 1991

Ondanks enkele oproepen in De Doarpsskille en in de iedereen toegezonden informatie over de komende Dorpsreünie kwamen er eerst maar geen foto’s binnen bij de redactie. Zijn de (Oud-) Oosternijkerkers van 2012 wat lauwer dan die van 1979 en 1991 toen er een groot enthousiasme heerste?

Gelukkig kwam op het laatste moment deze prachtige foto binnen van een vijftal deelnemers aan de reünie van 1991. Vooraan zitten Martsje Walda-Sijtsma, Tryn Bosgra-Heeringa en Tine Dekker-Fokkinga. Staande Blijke Postmus-Jongbloed en Willem Postmus. Helaas leefden Tryn en Blijke niet meer maar de anderen hebben zich opgegeven en hebben kunnen genieten van een prachtige reünie op 15 september 2012!

Hervormde Pastorie, 1932.
Op deze plaats moet honderden jaren een pastorie hebben gestaan. Misschien in de tijd vóór de Reformatie maar vrijwel zeker vanaf 1700 en helemaal zeker vanaf 1794 als de -bestaande- oude pastorie wordt afgebroken en een nieuwe wordt opgebouwd. 

Na 1900 vertoont dat gebouw steeds meer gebreken en houdt dat het benoemen van nieuwe predikanten tegen. Daarom wordt er in 1912 besloten het oude gebouw af te breken en een nieuwe pastorie op te bouwen waarin in 1913 de nieuw benoemde predikant komt wonen.

Dominee Pieper was één van die predikanten. Hij was bijzonder trots op de pastorietuin. Hij liet verschillende planten aanrukken en had een tropische kas achter in de tuin. Het prieeltje vóór in de tuin moet ook zijn idee zijn geweest. Op de foto hiernaast zien we zijn zoon Willem bezig met de verzorging van de planten dmv een fles met vergif? die hij op zijn rug draagt.
Het robuuste hek is hier nog aanwezig maar zal later nog jarenlang gebruikt worden bij het verenigingsgebou in de Foeke Sjoerdsstrjitte. Een heg verving het hek als afscheiding.

De gracht vóór de pastorie wordt gedempt, de gracht ernaast zal nog tot 1919 open blijven. De tuin om de pastorie was destijds veel groter en liep tot áchter het in 1957 opgerichte bankgebouw. Tot 1984 is het gebouw als pastorie in gebruik gebleven.

Hoek De Lyts Ein – De Buorren vanaf het kerkhof gezien, 1955.
Bijzondere foto, genomen vanaf een bijzondere plek: het kerkhof rond de Sint Cecilia.
Op het kerkhof zijn links en rechts heggen te zien, die zijn intussen verdwenen. Daarvoor in de plaats kwamen muurtjes met daarop een hek van spijlen. Aan de overkant van de weg was er ook nog een heg rondom de tuin van de hervormde pastorie, nu is daar ook een hek met spijlen.
Onder de A-paal, de elektrische leidingen liepen nog niet onder de grond zoals nu, is een bankje te zien met twee (oudere?) heren. Tegen de muur om het kerkhof stond er ook eentje, afhankelijk van de zon kon een keuze gemaakt worden.
De tuin van de pastorie staat nog vol struiken, de twee prachtige hoge bomen van nu zijn nog niet goed herkenbaar. De Rabobank was er nog niet (gebouwd in 1957) dus was de pastorietuin veel groter, ook de prachtige rode beuk (echt een ‘monumentale’ boom die het behouden waard is!) stond nog op het terrein van de pastorie.
Het prieeltje herinnert aan het laatste oorlogsjaar toen op 16 januari 1945 Foppe Hendriks Heeringa daarin door de Duitsers werd opgesloten. Intussen werd de pastorie overhoop gehaald op zoek naar onderduikers. Onderduiker Tjeerd Tilkema werd niet gevonden, maar zijn schuilplek wel. Daarom werd dominee Cnossen ook opgepakt en samen met Foppe Heeringa op een overvalwagen afgevoerd naar het Blokhuis in Leeuwarden.

De 'Easternijtsjerkster' is meestal bescheiden, maar komt af en toe wel in het nieuws. Er zijn mogelijk vele artikelen en krantenknipsels in het dorp aanwezig. De eerste verzamelde berichten laten we hier zien.

1979, een klein stukje in de krant over de strenge winter van 1979 waar bakker van Dellen met behulp van loonbedrijven en gemeente brood haalt uit Anjum voor de inwoners van Easternijtsjerk.

1991, een artikel in Friesland Post over Ondernemend Oosternijkerk

1999, er werd toen  een Promotiefilm gemaakt van Easternijtsjerk. De kinderen op school gingen verschillende dorpsbewoners interviewen, de imker, de architect, de voetbaltrainer, de garagehouder en de leliekweker. Ze spraken mensen op de Expo  en kwamen meer te weten over de nieuwbouwplannen en de geschiedenis van de kerk. Vijfentwintig jaar later verschijnt dit filmpje opnieuw op Omrop Fryslân uitzending Het Dorp.

2011, foto en artikel Nieuwe Dockumer Courant dat ons dorpspaard Bella is overleden.

2020, onze kerk staat in de steigers.
Het is coronatijd met al zijn beperkingen. Maar er is recent beeld en geluid geinstalleerd en de voorzitter van de kerkenraad Annie Bremer vertelt hoe ze in coronatijd er kunnen zijn als kerk en dorp.

https://youtu.be/Q8vUhycw9Ec  2020 St Ceciliatsjerke RTVNOF

Aankondiging