Dit bruggetje over de Peazens verbindt het dorpsgebied van Nes met dat van Easternijtsjerk, ter hoogte van het Ald Each (precies tussen Bollingwier en Ald Tún). Het werd vanouds vooral gebruikt door boeren van Nes die land aan de ‘andere’ kant van de Peazens hadden liggen. Dat het Zet al heel oud is, bewijst het kleine kaartje uit 1829 toen de grens tussen Oost- en Westdongeradeel precies werd bepaald in het kader van de totstandkoming van het kadaster. Boer Hartman Dirks Hartmans uit Nes had zes stukken land aan de Easternijtsjerkster kant van de Peazens in eigendom (zie op de tekening) en betaalde zijn lasten in de gemeente Westdongeradeel, dus zouden die zes stukken land moeten behoren tot kadastraal Nes. Dat ging niet door want bij Koninklijk Besluit werd de Peazens als grens bepaald tussen Oost- en Westdongeradeel. Op het kaartje staat ‘Zet’ aangetekend als oversteekplaats. Voor de scheepvaart betekende het bruggetje (gevormd uit losse planken!) een belemmering want zij moesten zelf de planken verwijderen voordat ze door konden varen naar de Opslag in Easternijtsjerk of naar het dorp Peazens.Als Easternijtsjerksters werd gevraagd hoe het met ze ging, was steevast het antwoord; “Fierder wol goed, mar it skip mei jild leit foar’t set.”Tot voor 20 jaar kon je het zet op drie manieren bereiken: -vanaf de boerderij waar nu Breteler woont (op kaartje rechtsboven), -via de Jagyn, een landweggetje ongeveer vanaf de opslag bij Bollingwier, -en vanaf de Griene Wei/Ald Tún in het verlengde van De Buorren.
.
Om eens te kijken of het zet er nog steeds is, heb ik geprobeerd het zet via de ingang Griene Wei te bereiken en wat blijkt? Een (kleine) sloot verhindert de toegang, datzelfde geldt vanaf het Ald Each. Met een sprong is die sloot gemakkelijk te bedwingen en zo kon de foto van het zet gemaakt worden: het is er nog. Het wordt nog steeds door Nesser boeren gebruikt getuige de brede ijzeren rijplaten die de balken versterken.Het landweggetje Jagyn is echter verdwenen, net als de oude terp (vlakgeschoven) van de boerderij ’t Oogh, tot 1832 de pastorieplaats van Easternijtsjerk. De conclusie moet helaas zijn dat het land aan de Peazens tussen Bollingwier, Griene Wei en Ald Tún in drie parten is verdeeld door sloten en het zet alleen nog maar via Nesser grondgebied bereikt kan worden.Toen bovenstaand stukje tekst op Facebook verscheen, kwamen er veel reakties van Easternijtsjerksters die bij het zet hadden gevist, of er een vlot hadden liggen. Anderen herinnerden zich dat het een mooie zondagswandeling was: bij Bollingwier de velden in en over het zet naar boer Feitsma en dan via Ald Tún weer terug.
