Deze woning werd in 1911 gebouwd door Ype Lieuwes Jousma. Hij woonde er tot zijn dood in 1930 waarna zijn weduwe Antje Jans Pauzenga hem opvolgde. Toen woonde ook hun dochter Gertje er, meestal ‘Gjetsje’ genoemd. Toen ook Antje Pauzenga overleed, in 1946, bleef Gertje alleen in het huis wonen. Gertje bleef ongehuwd en mocht 100 jaar oud worden. In de tuin stonden twee kastanjebomen en in de herfst was er geregeld jongvolk in de tuin bezig met het zoeken naar kastanjes. Dat was niet naar de zin van Gertje en steevast kwam ze in de deuropening om de jeugd weg te jagen! In maart 1986 overleed ook Gertje en in 75 jaar was er vrijwel niets aan de woning veranderd. Het huis zag er uit zoals op de foto, gemaakt net voor de grote verandering. De nieuwe bewoners werden Jeen en Diny Planting met hun zoon Emiel. Maar voordat zij er kwamen wonen, werd de woning grondig gerenoveerd. Het hele achterstuk, oorspronkelijk de stal en de schuur, werd afgebroken en opnieuw opgebouwd waarna daar een woonkamer werd gerealiseerd. Bij de werkzaamheden werd een plankje gevonden met de tekt: Y. Jousma – 1912 dit gebouw gesticht door Y.L. Jousma – A.J. Pauzinga. 6 jan. 1912 onses Heeren.’De woning werd gebouwd door timmerman Kuzema.

De Lyts Ein 30 Dit ‘boerespultsje’ werd net voor de Tweede Wereldoorlog gebouwd door Simon Zijlstra voor Wiebe en Cornelia (Kee) Cuperus-Postma. Cuperus kocht de grond voor f 500,-, terwijl Zijlstra f 3200,- voor de bouw moest hebben. Dus voor een vierduizend gulden stond alles gereed. Destijds was Theunis Faber (woonde De Lyts Ein 12) zijn naaste buurman, de andere huizen stonden er nog niet aan deze kant van De Lyts Ein. Die acht woningen in blokjes van twee werden in 1972/3 gebouwd door de Woningstichting Oostdongeradeel De Lyts Ein 36Het lijkt wat een zoekplaatje maar links is de rond 1965 gebouwde woning van Jan Wieberen en Jolanda Faber zichtbaar, met achter hun woning de grote loods en de bloemenkassen. Maar deze foto wil eigenlijk verwijzen naar het in 1988 gebouwde woonhuis van Theunis en Jannie Faber. Op deze plek bevond zich tot 1988 de varkensmesterij van Siemen Miedema, de silo met voer is rechts duidelijk herkenbaar. Aan de straatkant was een ruimte afgeschut waar de varkens wat in de buitenlucht konden rondscharrelen. Dat gebeurde vaak met het van varkens kenmerkende geschreeuw, zodat langslopende wandelaars, vooral jonge kinderen weet ik uit eigen ervaring, de schrik van hun leven kregen! Rene Bosgra vertelt hier over:Deze varkensmesterij heeft Meint Bosgra in ca. 1970 laten bouwen. Het was voor die tijd een grote stal met 300 varkens.

Hoewel er al in 1711 sprake is van een woning op deze plaats,  ‘Huis 71 staende aen het Lykpaed’,  is het voorste stuk volgens de in de voorgevel geplaatste gedenksteen herbouwd in 1794. Het huis werd verhuurd en vaak in tweeën bewoond, ja zelfs tot 1968 woonde Tseard’e Bet (Betsje van der Vinne, de vrouw van Tjeerd Bokkes van der Ploeg) in het voorste gedeelte terwijl Bauke en Geertje Postmus-Kooistra de rest van het huis bewoonden. De klimop is intussen verdwenen, behalve aan de voorgevel waar de gedenksteen helemaal verborgen zit onder de planten. Hier zijn ook de nog steeds bestaande leilinden zichtbaar. Het achterste gedeelte, waar de stallen en de schuur in zijn ondergebracht, werd in 1804 gebouwd, ook daar is een gevelsteen getuige van. Sindsdien was er een boerenbedrijf in De Terp 1 gevestigd, tot aan 1995 toe toen Postmus het pand verkocht aan Gerrit Bauke Holwerda. Hij restaureerde het voorste stuk met gebruik van zoveel mogelijk oorspronkelijke materialen. Dat betekende het afbikken van honderden, ja duizenden stenen: monnikenwerk ! Maar alles beter dan afbraak, zal Gerrit Bauke gedacht hebben, want de sloopvergunning was al aangevraagd.   Het boerenbedrijf van Bauke Postmus is op deze foto nog vol in bedrijf . Na de Tilkema’s, bouwers van het voorhuis, wordt Reitze Gijsberts Zijlstra voor 1824 eigenaar van het hele pand. Een broer van Reitze was timmerman en hij moet in 1822 een verbouwing hebben gedaan want tijdens de restauratie kwam een plankje te voorschijn met daarop: Liepke Gijsberts Zijlstra 1822. In 1830 worden de Meindersma’s eigenaar en dokter Heero Wiggers Meindersma wordt de bewoner tot zijn overlijden in 1840. Na hem zullen ook de dokters Jan Cornelis Tadema en Anne Noordenbos Snethlage nog in dit pand een doktershuis hebben. In 1850 wordt Geert Jacobs Douma de nieuwe eigenaar van dit pand en na hem bewoonden verschillende leden van de familie Douma het pand tot ongeveer 1885 toen de boerderij verhuurd werd aan Wigger Heerma, later aan Rienk Posthuma en Ids Dirks Hartmans voor Bokke Baukes van der Ploeg in 1906 voor een bedrag van f 2150,- de nieuwe eigenaar wordt. Tjeerd Bokkes van der Ploeg is daarna tot 1960 eigenaar, waarna zoals eerder vermeld, Bauke Postmus in 1960 de laatste boer op dit ‘spultsje’ wordt.In 2001 liet Huite Wiersma het achterste gedeelte afbreken en vernieuwd weer opbouwen. Een gedenkteken op de achtermuur herdenkt deze gebeurtenis (10 april 2001)

In 1853 liet huisarts Gerard Jan Wilhelm van den Berg op de open plek tussen It Lykpaad en de Langgrousterwei deze dokterswoning bouwen. Achter de heg rechts liep de oprit naar de Langgrousterwei, er was dus nog geen (hoofd)ingang naar het er (rechts) vlak naast liggend Lykpaad, zoals vandaag de dag de straat De Terp gebruikt wordt. Hij woonde er tot 1873 toen hij het voor f 3000,- verkocht aan Antje Jacobs Sinia, de weduwe van Kornelis Dirks Hartmans, boerinne op de boerderij Wie onder Nes. Zij woonde er tot 1880 waarna zij het verhuurde. De in 1890 opgerichte gereformeerde gemeente probeerde een eigen predikant te benoemen en was dus ook op zoek naar een pastorie. Dat lukte in 1895 toen dominee Pieter Jongbloed werd benoemd en deze ‘dokterswoning’ gekocht werd van Antje Hartmans en er een ‘pastorie’ van gemaakt werd. Dat duurde tot 1920 toen er een ruil tot stand kwam: de dominee kwam in Mûnewei 2, Bearn Heeringa ging terug naar zijn boerderij De Buorren 2 en boer Sevenster werd de nieuwe bewoner van de ‘dokterswoning’. Vanaf 1934 woonde dokter Pieter Fehrmann er tot 1939, veel schoolfoto’s uit die tijd laten het bordje ‘P. Fehrmann – Arts’ links bovenaan zien.  Romke Boelens wordt in 1939 de nieuwe eigenaar en vestigt er een loonbedrijf in. Na de oorlog vertrekt het gezin Boelens naar Canada en komt het gezin van Jacob Meinsma er wonen. Meinsma wilde ook naar Canada maar zijn gezin kwam niet door de keuring en moest terugkeren naar het noorden. Boelens was familie en zo streek het gezin Meisma in Easternijtsjerk neer en zou daar blijven wonen.Op de foto is links de gevel van De Terp 1 enigszins zichtbaar en rechts staan er kippenhokken, waarin tijdelijk ook mensen hebben gewoond, een ouder echtpaar. Volgens de verhalen was het een Joods echtpaar die er in oorlogstijd tijdelijk een schuilplaats vonden. Foto links:Net boven het hoofd van Pope Meinsma is de serre zichtbaar waar een van de kinderen Meinsma tijdenlang ziek te bed lag. De foto is gemaakt vóór 1948 omdat ‘Grimma Herna’ nog niet was gebouwd. Deze woning staat nu ongeveer op de plaats waar op deze foto Pope staat. Meinsma laat in 1962 een nieuw huis bouwen naast het karakteristieke ‘witte huis’ en degradeert daarmee de voorname dokterswoning / pastorie tot garage (zie foto). Frans Postmus nam begin jaren 70 het loonbedrijf van Jacob Meinsma over waarna het ‘witte huis’ in 1993 ongeveer helemaal wordt afgebroken en het terrein tot tuin bij De Terp 3 wordt omgetoverd: Sic transit gloria mundi! Foto onder:Op het stukje gras, hoek De Terp-Langgrousterwei, ontstaan de contouren van een nieuwe woning. Wat op de foto gras is, was jarenlang de moestuin van Albert Kingma, vaak beter bekend als Albert Post; hij was de postbode van het dorp. Hij was er heel vaak te vinden want er was altijd genoeg werk te doen. Kingma had ook altijd tijd voor een praatje en dan was hij niet snel uitgepraat. Een keer had hij geen weerwoord. Hij fietste met een heel bos takken achterop de fiets naar huis terug. Ik zei: ‘Bezorgt de post nu ook al takkebossen?’ Daar had hij niet zo gauw een antwoord op!Let ook even op de (toen nog aanwezige) Foeke Sjoerds Skoalle-oude stijl.

In 1908 werd door Eatse Ages de Jong eerst alleen het woongedeelte gebouwd. Waar nu de keuken is, achter de boom, was toen een kleine stal voor twee koeien. In 1915 is achter de woning een nieuwe koeienstal gebouwd en in 1922, 1948 en 1964 werden door Theunis Faber en Ype Heeringa nog weer uitbreidingen gedaan. Heeringa had er een brandstofhandel in.De boom in het midden van de foto, geplant in 1908, staat er nog steeds, de bomen links achter de boerderij zijn ook in 1908 geplant, maar intussen verdwenen, net als de twee kastanjebomen voor De Lyts Ein 15. Op de voorgrond een iel boompje aan de ´even´ kant van De Lyts Ein, deze is intussen behoorlijk gegroeid. Let ook op de A-paal en die blauwe Mini !! De Lyts Ein 1932De ´oneven´ kant van De Lyts Ein staat op deze foto nog vol bomen en aan beide kanten is de sloot nog aanwezig. De A-paal staat voor De Lyts Ein 17, dus de vrouw met de lichte jurk aan staat daar op de oprit, het witte bruggetje hoort bij De Lyts Ein 15. Ook bij De Lyts Ein 19, links vooraan, staan nog bomen. De ´even´ kant van De Lyts Ein is nog niet bebouwd, het laatste huis aan die kant is De Lyts Ein 10 van Klaas Elzinga, later Sybe en Gepke Jongeling.