De Buorren

De Buorren, de buurt, kan beschouwd worden als de hoofdstraat van ons dorp. Deze hoofdstraat was voorheen echter veel korter dan tegenwoordig, de straat boog toen om de hervormde kerk heen naar De Lyts Ein. Het westelijke stuk richting Nes was er nog niet. Dat heeft behoorlijk lang geduurd want op een oude foto uit 1911 staat dat de weg ‘Verboden voor motorvoertuigen’ was, dus ook toen kon het laatste stuk nog niet worden gebruikt.

Aan De Buorren stonden voorheen (en soms nog) belangrijke gebouwen als de hervormde kerk en de hervormde pastorie. Ook de school stond vanoud

Easternijtsjerk bezit een Foeke Sjoerdsstrjitte en (bezat) een Foeke Sjoerds Skoalle. Wie was deze beroemde dorpsgenoot eigenlijk?

Foeke werd op 2 juni 1713 geboren in Ee als zoon van schoenmaker Sjoerd Foeckes en Aaltje Hanses. Ze woonden aan de Omgong te Ee, bijna bij het pad naar de ingang van het Hervormde kerkgebouw.

Foeke ging naar de school van meester Jan Goslings en er wordt van hem verteld dat hij erg leergierig was. Zo zou hij het hele rekenboek van Bartjens al op 10-jarige leeftijd hebben doorgewerkt. Helaas moest hij na een jaar of vijf van school af omdat zijn

Al sinds jaar en dag beheerst de robuuste toren van de Nederlands Hervormde Kerk de contouren van het dorp Easternijtsjerk. Na het tot stand komen van de PKN-gemeente Oosternijkerk in 2005 kreeg dit kerkgebouw de naam Sint Ceciliakerk toegewezen. De kerk was namelijk in de Rooms Katholieke tijd gewijd aan Sint Cecilia, de heilige van de muziek.

Dat althans is af te leiden uit een akte uit 1431 waarin een landruil uit 1415 wordt bevestigd tussen een Popeka Doyngha uit Britsum en het klooster Klaarkamp onder Rinsumageast. In deze akte wordt gesproken over een hofstede der Sunte Cecili

Iets meer dan 100 jaar stond het in ons dorp: het schoolgebouw voor Openbaar Onderwijs. Geopend op 1 januari 1884 werd het in april 1985 door brand verwoest en daarna afgebroken om plaats te maken voor vier nieuwe woningen.

De voorganger van dit schoolgebouw stond op de hoek De Buorren-Foeke Sjoerdsstrjitte. Oudst bekende bewoner van dit schoolhuis met aan de achterkant de school, bestaande uit één lokaal, was Sibrant Hillebrantz. Hij verdiende per jaar zeven goudgulden als schoolmeester en mocht als koster zes pondematen land gebruiken. Net als zijn opvolgers als

Op deze plaats, De Buorren 29, recht tegenover de kerk en naast de school moet gedurende honderden jaren een pastorie hebben gestaan, misschien wel vanaf het ontstaan van het dorp. In 1794 wordt vermeld dat de bestaande pastorie wordt afgebroken en er op dezelfde plaats een nieuwe wordt gebouwd.

Na 1900 vertoont de pastorie steeds meer gebreken en dat houdt het benoemen van een nieuwe predikant tegen. Daarom wordt er in 1912 besloten het oude gebouw af te breken en een nieuwe pastorie te bouwen:

‘Het afbreken en opruimen van de bestaande pastorie, alle materialen die v

Een nostalgisch plaatje, 1940

Twee foto’s van een plek in Oosternijkerk met een tussenpoos van wel 70 jaar. Het onderste huis staat nu bekend als De Buorren 28.

Het bovenste huis, een prachtig plaatje uit het verleden, inderdaad “Uit het Archief”, was voor de oorlog de woonplaats van Gaatze Mients de Jong, Pieter Sakes Postma en Christiaan Wealtsjes Cuperus. Na 1950 woonde de “beppe” van Stien Vroom-Jongeling, de weduwe Doede Thijses Jongeling, er een aantal jaren.

Omdat het bovenste huis is afgebroken, is er niets herkenbaars meer terug

Van het thema ‘senioren op de leugenbank’ zijn er ook van ons dorp een aantal voorbeelden bekend. Zo stond er bij het artikel “Oantinken oan De Lyts Ein” in het juninummer van De Doarpsskille een prachtige foto van senioren op een bank met de kloeke toren van de Sint Caecilia-kerk op de achtergrond. (foto 1, 1970)) Een andere plaats waar een dergelijke bank stond, was daar net tegenover: tussen hervormde pastorie en Rabobank. Daar was een kleine inham met in een halve cirkel drie gedeelten bank.

Een derde plek was op de Boate’ hoeke, ongeveer waar nu de

Voorheen was niet iedereen in het bezit van een horloge. Toch moesten de arbeiders op tijd op hun werk zijn. Daar was iets op gevonden: verschillende keren per dag werd de dorpsklok geluid. Zo fietste ik vroeger geregeld door Waaxens (Littenseradeel) waar de klok om 8, 12 en 4 uur luidde. Dat had te maken met de ‘skoften’ tijdens een werkdag voor de arbeiders. Voor een groot gedeelte is dat tegenwoordig nog zo, alleen is niet meer altijd duidelijk waarom de klok in Oosternijkerk bijvoorbeeld om 1 uur ’s middags wordt geluid. Dat was voorheen het moment waarop de arbeiders

Mijn grootmoeder Franske heeft vrijwel haar hele leven gewoond in het café in Oosternijkerk, waar ik als kind al veel over de vloer kwam. Ze hadden het café overgenomen van Steensma. In het midden van de gelagkamer stonden een grote ronde kachel en de stoel van beppe Franske. Ze heeft het café tot haar 84ste gerund. Als er mensen waren die wat wilden drinken of hun zorgen wilden delen, kon dat bij Franske.
Beppe Franske had een stuk papier op de bar liggen en als er wat besteld werd, kwam er een kruisje op dat papier achter het drinken dat je dronk en aan het einde v