Sjoarda
Aan dit weggetje staat maar één woning, de boerderij Sjoarda. De boerderij staat op een terp, een terp waarvan archeologen vermoeden dat die rond 1100 is aangelegd, dus nog in een tijd dat de rivier de Peazens bij Easternijtsjerk in een baai de Waddenzee in stroomde. Deze terp lag dus nog binnen het stroomgebied van de Peazens. Dat er toch een terp kon worden aangelegd laat zien dat de Peazens toen al erg verlandde en niet lang daarna door een dijk tussen Nes en Eanjum kon worden afgesloten.
Op deze terp stonden voorheen waarschijnlijk vier boerderijen en in oude geschriften (uit 1415) staat dat deze boerderijen ‘toe Jaringhehuysen’ stonden. Daarmee is de oudste naam van de terp ook bekend, een naam die verklaard kan worden als: een zekere Jaring die daar meerdere huizen bezit. Dat de terp nu bekend staat als Sjoarda komt door een familie van die naam die rond 1500 de meeste boerderijen in bezit had. Een zekere Hessel Sijoerda tekent in 1491 een verdrag met Groningen waarbij hij zelfs zegt: ...foer my ende myn ghameghen ende myn landsatten dyr ick wr bidda ende biede mei... Dus: ik teken voor mijn familie en voor de boeren waar ik de landheer van ben. Hessel bezat namelijk veel land, ook in andere dorpen in de omgeving.
Deze familie Sjoorda stierf met Bieuck Sioerda in 1571 uit, ze ligt begraven in de kerk van Hantumhuzen. De familie die rond 1800 op de boerderij woonde, de aloude stins was vóór 1700 al gesloopt, neemt als familienaam weer Sjoorda aan,maar zal in 1825 de boerderij vanwege schulden moeten verlaten. Daarna wordt de boerderij verschillende keren verhuurd en nadat de boerderij in 50 jaar tijd twee keer met brand te maken heeft gehad, wordt in 1928 de eerste steen gelegd van een nieuwe stelpboerderij en komt de familie Dam op Sjoarda wonen.
