Herinneringen aan De Terp 3
Wij kwamen in 1952 in Easternijtsjerk te wonen. Van een boerderij naar een huis midden in het dorp en tegenover de school! Dat was dus een groot verschil, maar het huis was van een oom en tante geweest, dus helemaal vreemd was het niet voor ons. Die oom en tante waren de familie Boelens en zij waren geëmigreerd naar Canada!
Het was een deftig huis met een oprijlaan naar de Langgrousterwei toe en aan de kant van De Terp een hekje voor de fietsers en voetgangers. Er was een garage, een serre en een opkamer met daaronder een grote kelder. Er was een plat dak en een grote moestuin aan de zijkant. Als je de trap op liep, was er aan de zijkant een deurtje met daar achter een ruimte, wat wij het apenhok noemden. Later begreep ik dat het een “appelhok” was! Mooie luiken zaten er voor de ramen en bij de deur een bel van koper in de vorm van een knuist.
Ik kan me nog goed herinneren dat we voor het eerst naar de kerk gingen, we liepen met zijn achten, nl. heit en mem, Klaas, Anna, Djoke, Aukje, ik en Dineke, achter elkaar aan. Ook kan ik me goed herinneren de eerste schooldag, vreemde kinderen en meesters en één juffrouw. De meesters Wiersma, Feersma Hoekstra, Hazenberg en juffrouw Meijers. Ik heb twee jaar op de school gezeten en we hebben met name de handwerkjuffrouw wel gepest! Juffrouw Groen heette ze.
Daarna ging ik naar de huishoudschool met Marijke, Annie en Durkje. Toen ik ruim een jaar op die school zat, kreeg ik TBC en moest ik in de serre op bed liggen en dat viel niet mee, want ik voelde me niet ziek. Wessel ‘Post’ (Rozendal) kwam vaak een praatje maken en ik kreeg veel kaarten en iedere week twee boeken van het Rode Kruis. Ik las iedere dag een boek uit, dus er werden ook veel andere boeken geleend!
Ik had een radio en iedere dag kwamen er vriendinnen langs en alles mocht ook van mem. Ds. Brilman kwam iedere maandag en hij bracht ook lectuur mee, ja zelfs hele preken. Ik was altijd wat verlegen bij hem, was ook nog maar 14 jaar. Volgens mij zat hij ook liever bij mem thee te drinken. Ik kreeg ook lekkere hapjes of soep, met name van Vrouw Blom. De familie Blom heeft eens hun kerstboom bij mij in de serre gebracht en dan hadden we het heel gezellig! Het was soms zo koud, dat ik met handschoenen aan het boek moest vasthouden. Gelukkig werd ik na een jaar beter verklaard, ik was heel dik geworden, maar dat ging snel weer slinken toen ik weer op de been was.
We hebben fijne dingen meegemaakt, maar ook verdrietige. Onze Klaas is verongelukt toen hij ruim twee jaar getrouwd was en dat was een groot drama, ik was toen bijna 17jaar.
Na heel wat baantjes te hebben gehad, werken in een winkel, bejaardenhuis etc., ging ik in de verpleging, bij zwaar gehandicapte kinderen, dat was in Noordwijk. Inmiddels had ik verkering met Sjouke veel mensen wel bekend en wij trokken er samen op uit.
Hij ging bij de bus werken in Leiden en zo zagen we elkaar vaak. En zo is het gekomen dat we nu al 50 jaar in Leiden wonen. Drie kinderen hebben we en vier kleinkinderen! We komen nog graag in Easternijtsjerk, fietsen in de omgeving en herinneringen ophalen. We maken nog graag een praatje met bekenden. We kijken uit naar de reünie!
Colofon
De Doarpsskille Reuny Edysje, september 2012
