It Swart Pakhús, 1914
In de Eerste Wereldoorlog zorgde ons dorp twee keer voor onderdak van vluchtelingen. Op 13 oktober 1914 kwamen 24 Belgen uit (de omgeving van) het gebombardeerde Antwerpen. Zij woonden tijdelijk in de beide consistoriën van de kerken: toen nog It Lokaal en De Efterdoar.
De eersten ging op 11 november alweer richting Antwerpen, de laatsten verdwenen op 27 februari 1915. Ze gingen met één persoon meer terug dan dat ze gekomen waren want op 18 oktober 1914 werd Joannes Baptista geboren. De lange reis naar het noorden zal moeder Joanna Geerts niet meegevallen zijn: zonder echtgenoot (hij was soldaat) en 5 dagen na aankomst al moeten bevallen!
De tweede groep kwam op 29 oktober 1918 en was veel groter: 179 Franse vluchtelingen uit de omgeving van Lille en Douai vonden een onderdak in Easternijtsjerk. Deze keer werden ze allemaal ondergebracht in het kunstmestpakhuis van Slagter en Zwart (zie de prachtige oude foto uit ongeveer 1914: rechts de kinderen Slagter? Midden het personeel?).
Deze firma had eerst een pakhuis in De Buorren waar later garage Weidenaar was. De schepen konden toen nog langs de hervormde pastorie tot aan de weg doorvaren, waarna de kunstmestzakken over de weg naar het pakhuis moesten worden gesjouwd.
In 1911 bouwde de firma Slagter en Zwart ‘it swart pakhús’, zoals het meestal in het dorp werd genoemd, aan de Opslag op het Ald Tún (toen nog De Tunen genoemd, ook wel Vaartweg).
