De geschiedenis van deze boerderij kan terug worden gevolgd tot 1511 als het vrouwenklooster ‘Betlehem’ (dat klooster lag bij het tegenwoordige Bartlehiem) eigenaar is. Al gauw wordt de naam ‘Op de Grouw’ voor deze boerderij gebezigd, afkomstig van het hier ‘aangegroeide’ land na de aanleg van de eerste zeedijken (rond 1200). ‘Grou’ komt in dit geval van ‘groeien’. De lange rechte Langgrousterwei wijst ook naar ‘nieuw’ land, evenals de blokverkaveling, vooral aan de westkant van deze weg. De boerderij op de foto moet ongeveer in 1750 zijn gebouwd, maar was in de jaren zeventig van de vorige eeuw, zoals op de foto duidelijk te zien is, behoorlijk in verval. De boerderij was niet meer in gebruik en alleen het voorste gedeelte, de ‘kop’, werd nog als woning verhuurd. Links:Boerderij Langgrousterwei 47, foto 1979.Tijdens de strenge winter van 1978-1979 viel er héél veel sneeuw. Dorpen raakten ingesneeuwd, de militairen ‘schoten’ te hulp, helikopters brachten mensen van onbereikbare plaatsen naar het ziekenhuis, Omrop Fryslân kreeg bestaansrecht. Ook in Easternijtsjerk lag een dik pak sneeuw en bijvoorbeeld de Langgrousterwei was onbegaanbaar. Toch moest over deze weg het brood voor bakker Van Dellen uit Eanjum naar ons dorp worden gebracht. Jelke van der Meulen bracht met de kraan van het loonbedrijf van Frans Postmus uitkomst. Hij slaagde erin via de ‘onbegaanbare’ Langgrousterwei naar Eanjum te rijden en met bakkerskorven vol broden in de laadbak naar Easternijtsjerk terug te keren: bakker Bote van Dellen had weer voorraad in de winkel. Rechts:Boerderij Langgrousterwei 47, foto januari 1984Op 11 januari 1984 stond deze foto in het Friesch Dagblad. In het erbij staande artikel werd verkondigd dat de boerderij afgebroken zou worden om plaats te maken voor een groenteverwerkingsfabriek (later ook wel ‘wortelfabriek’genoemd) van de firma Fatels. Laatste bewoner van de boerderij zelf was Liebe Dirks Weidenaar, daarvoor de familie Anne de Beer die in 1953 emigreerde naar Canada. Voor de oorlog was Siemen Hiemstra er boer, terwijl Aetze Ages en Sjoukje de Jong er tot 1935 boerden.

Voor hun boerderijte aan De Lyts Ein 19 poseren plechtig Lieuwe en Gaatske (in de wandelgangen ‘beppe Goaits’ genoemd). Elzinga molk als een echte gardenier een paar koeien en had verder veel werk op het land: aardappelen, bieten (voor de koeien), granen enz. Achter de boerderij werden nog wat groenten gekweekt op de moestuin. Beppe Goaits hield erg van tuinieren. Tot op hoge leeftijd kon je haar zien rondscharrelen tussen de planten en bloemen. Voor elk ‘tuinprobleem’ had ze wel een natuurlijke oplossing. Zo deed ze brandnetels in een emmer met water, liet dat een tijdje staan en gebruikte het sap tegen luizen, het gebruik van gif was niet aan haar besteed. Bas Manon merkte over deze foto op: Sy rûn altiid met bleate fuotten, se koe net oer nylons, dus ek yn de winter hie Gooitske nea hoazen oan, dat is wat ik my fan dizze frou herinnerje kin. In de oorlog had dit echtpaar evacués, een hongerkind en een onderduiker in huis gehaald. Op een keer deden de Duitsers een inval en namen Goaitske mee naar de schuur waar ze aan een bynt werd vastgebonden. De Duitsers kwamen met allerlei 'bewijzen' aan om haar te laten bekennen dat ze onderduikers hadden verborgen. Maar Goaitske gaf geen krimp en wist overal een antwoord op te geven en dus moesten de Duitsers haar wel loslaten en onverrichterzake de woning verlatenDe kinderen van de hoogste groep van de Foeke Sjoerds Skoalle hebben over deze gebeurtenis eens een toneelstukje opgevoerd op een ouderavond van de school. Links:De tweede foto laat zien wat tegenwoordig via de computer technisch mogelijk is met zwart-wit-foto's !!