Mûnewei

Er zijn in Easternijtsjerk drie gereformeerde pastorieën geweest. De eerste was het in 1853 gebouwde doktershuis van Gerard Jan Wilhelm van den Berg. Hij liet dat huis bouwen aan het Lykpaad, het pad dat door elke begrafenisstoet werd gebruikt op weg naar het kerkhof. Deze gewoonte om overledenen langs een bepaalde weg naar het kerkhof te brengen, stamt uit heidense tijden en duidt op de angst dat de dode terug zou keren en de achtergeblevenen dwars zou zitten: door het gebruik van deze speciale weg zou de ziel van de dode in verwarring gebracht worden.

Toen de Gereformeerde Ke

In 1974 kregen de straten in Easternijtsjerk voor het eerst officiële namen, voordien woonde men op J 225 (het hoofd der school) of J 145F (schrijver dezes). De J stond voor de dorpsletter in Oostdongeradeel, Aalsum had A plus een getal, Anjum een B, Ee een C enzovoort. Waren er dan helemaal geen straatnamen? Jawel, in de volksmond sprak men van It Lykpaad, De Terp, De Tunen of de Dokkumerwei. Deze laatste straat kreeg in 1974 echter een geheel andere naam: Mûnewei. Vele mensen zullen zich hebben afgevraagd waar deze naam vandaan kwam: er stond toch geen molen aan deze straat? Ne

Mei 1962 kwamen we er wonen. In dat geweldige huis aan de Dokkumerstraat (nu Mûnewei 2). Een landhuis. Grote tuin, mee verzorgd door Bote Nieuwland, die weinig sprak maar ijverig tuinierde. Wij plukten de boontjes en rooiden aardappels. Als uit Gods hand.
Het huis was groot en koud. Geen centrale verwarming, nee: kolenkachels die elke morgen aangestoken moesten worden. In barre winters (en we hebben ze meegemaakt) vroor het in het huis en als het sneeuwde (we hebben het echt meegemaakt) vloog de sneeuw door de kieren van de voordeur de gang in. We ruimden binnenshuis sneeuw.
Bev

Mûnewei, 1936.
Het is volop zomer waardoor de huizen een beetje verscholen zijn achter het gebladerte van de aanwezige bomen.
De auto staat voor het huis van dokter Dekker; hij liet dat huis in 1935 bouwen en heeft er tot 1966 steeds gewoond.
Daarna werd het huis verhuurd en gebruikten de achtereenvolgende dokters van Ternaard het tot 1993 om er spreekuur te houden.
De inmiddels verdwenen bruggetjes over de sloot herinneren er aan dat deze huizen zijn gebouwd op voormalig bouwland, de elektriciteitspalen hebben intussen vervanging gekregen onder de gro