Mûnewei
Oudere inwoners van Easternijtsjerk noemen deze straat nog wel eens de Dokkumerwei en ook op oude ansichten wordt deze naam genoemd, een naam die voor zichzelf spreekt, vooral gezien het nog ontbreken van de Dongerawei destijds. Maar de straatnamencommissie besliste in 1974 anders en koos als straatnaam de Mûnewei. Ook die naam is toepasselijk en zo wordt het bestaan van een molen in Easternijtsjerk bewaard voor de toekomst. Al in 1830, 1847 en 1867 werden plannen gemaakt om een molen in Easternijtsjerk te stichten. Alle keren mislukte dat, maar in 1872 lukte het Kornelis Buining om een rog- en pelmolen nabij het dorp te stichten. Helaas was de molen geen lang leven beschoren want al in 1893 brandde de molen tot de grond toe af en werd niet weer opgebouwd. Alleen het woonhuis van de molenaar bleef bestaan en draagt sindsdien de naam ‘It Mûnehûs’.
Aan deze straat staan een aantal bijzondere gebouwen, allereerst natuurlijk de molen zelf, nu Mûnewei 3. Sinds de brand waren er 11 nieuwe eigenaren/bewoners en sinds 1964 woont de familie Elzinga er. Een tweede bijzonder gebouw is de pastorie van de Gereformeerde Kerk in Oosternijkerk, nu Mûnewei 2. Gebouwd in 1910 door Bearn Idses Heeringa, ook bekend als ‘De Boer’, kreeg deze bijzondere woning op een vooraanstaande plek, op een kruispunt van wegen, in 1920 de eerste dominee als bewoner: Hantje van Dijk. Een derde bijzonder gebouw is Mûnewei 8, in 1933 gebouwd als dokterswoning voor dokter Gerrit Hendrik Dekker. Jarenlang hebben dorpsgenoten in de nog altijd aanwezige kleine wachtkamer gezeten om te wachten tot zij aan de beurt waren. In 1966 vertrok dokter Dekker naar Amsterdam en werd de woning verhuurd, maar bleven de dokters uit Ternaard (Van der Lugt en Luijendijk) de wacht- en spreekkamer gebruiken. Dat duurde tot 1993 toen het oude doktershuis werd gekocht door de familie Wiersma.
Mûnewei, 1936.
Het is volop zomer waardoor de huizen een beetje verscholen zijn achter het gebladerte van de aanwezige bomen. De auto staat voor het huis van dokter Dekker; hij liet dat huis in 1933 bouwen en heeft er tot 1966 steeds gewoond. Daarna werd het huis verhuurd en gebruikten de achtereenvolgende dokters van Ternaard het tot 1993 om er spreekuur te houden. De inmiddels verdwenen bruggetjes over de sloot herinneren er aan dat deze huizen zijn gebouwd op voormalig bouwland, de elektriciteitspalen hebben intussen vervanging gekregen onder de grond. Linksachter de boerderij die in 1871 “andersom” werd gezet, rechts daarnaast het elektriciteitshokje dat midden op het kruispunt staat.
