Smederij Van Driesum-1
Gevestigd op Langgrousterwei 4, voorheen Kerkstraat J 226.
In 1780 werd op deze plek, voor die tijd een boomgaard, een huis gebouwd en vanaf 1790 woont Gijsbert Beerts Zijlstra er, van beroep wagenmaker.
Na 1870 begint Jan Jans Bergmans er tevens een ‘grof’smederij, waarna in 1901 de zaak opgesplitst wordt: in Langgrousterwei nummer 4 blijft de smederij en in nummer 6 komt de wagenmakerij. Sieger Rozendal is smid van 1902-1908 en Feike Geertsma tot 1925 waarna de familie Van Driesum in de smederij komt. Eerst Anne van Driesum die al sinds 1919 als smidsknecht in het dorp woont en als bedrijfsleider werkt bij ‘Smids-Anna’, weduwe van smid Jan Postma. In 1955 volgt Pieter van Driesum zijn vader op en hij zal het bedrijf in de loop der jaren behoorlijk uitbreiden tot Van Driesum Mechanisatiebedrijf. In 1984 verhuist het bedrijf naar de Griene Wei waar zoon Oane van Driesum het bedrijf ging leiden.
Op deze foto uit ongeveer 1925 het gezin van Anne van Driesum en een smidsknecht. De voordeur is nog aan de straatkant met rechts ernaast een etalageraam. De deur in de zijmuur is er nog steeds, ook al is het huis de afgelopen tijd behoorlijk aangepakt en gemoderniseerd. Bij die werkzaamheden werd een plankje gevonden met daarop de tekst: ‘Durk Gerards Heeringa heeft deze kamer betimmert in het jaar 1870’. Dat komt weer precies overeen met het jaar waarin de grofsmederij werd begonnen.
Op de tweede foto wordt Lucas beslagen. Het paard van Lieuwe Jacobs Elzinga van de Langgrousterwei wordt beslagen door smidsknecht Anne Sonnema, terwijl zijn baas Pieter van Driesum toekijkt en met zijn knie de hoef van het paard ondersteunt. Deze foto moet gemaakt zijn omdat het de laatste keer was dat de firma Van Driesum nog een paard zou beslaan in de ‘njidstâl’ die op de ruimte tussen Langgrousterwei 4 en 6 geplaatst stond. Anne Jan Sonnema was jarenlang werknemer van de firma Van Driesum, in 1985 al meer dan 32 jaar. Hij kreeg zijn opleiding veelal in de praktijk van de oude Anne van Driesum en toen die ‘leerling’ Anne Sonnema eens zou laten zien hoe je een kettingkast maakt en daarbij iets te haastig te werk ging en de kast niet helemaal paste, merkte hij droog op: “Sa kin ik it ek wol”, waarna zijn leermeester bijkans ontplofte!
